6 en 7 juni 2014

Van Barstow via de Hooverdam naar Las Vegas

Vanochtend snel op pad omdat we eerst naar de Hooverdam willen voor we naar de camping gaan. Eerst natuurlijk weer tanken. Wat slurpt dat ding zeg! We komen een afslag tegen met een heel vreemde lettercombinatie: ZZYZX Road Op de kaart staat het niet aangegeven. Je zult er maar wonen, hahaha! We rijden door een soortgelijk landschap als gisteren en het verveelt nog steeds niet. De warme lucht zie je tegen de berghellingen hangen. We zitten alweer op 4000 ft hoogte. Je voelt het in je oren en we moeten veel slikken om ze open te houden. Nu weer heel veel Joshua Trees die samen met de rotsachtige bergen en veel zand het landschap bepalen. Kleine huisjes, eigenlijk krotten met roestige oude auto’s voor de schroot. Het ziet er erg armoedig en triest uit. Verderop zien we wederom een veld met zonnepanelen, die het zonlicht weerkaatsen op enorme spiegels die daar recht boven uitsteken (een net iets ander systeem dan we gisteren hebben gezien). Hier is geen grote centrale te zien. Rond half 11 rijden we Nevada binnen en zien direct de kitcherige gebouwen, ook al casino’s (tja, we zitten in Nevada en vlakbij Las Vegas) en een hele rij met outlets (kleding). Dit is gelukkig van korte duur en vervolgen onze rit door de bergen. De wegen zijn een stuk beter onderhouden dan in California. We rijden nu door de zuidkant van Las Vegas. Rechts ligt het Henderson Executive Airport. We zien eerst Lake Mead liggen. Wat is dit wonderschoon, zo mooi blauw met witte rotseilandjes in het meer zelf. Op de terugweg gaan we hier uitstappen. Lake Mead wordt gevoed door de Colorado River en de Hooverdam ligt daartussen.

We zijn benieuwd naar de Hooverdam waar we rond het middaguur aankomen dus het heetst van de dag. Onderweg worden we aangehouden door een paar officers. Zij willen de camper van binnen bekijken. Waarom? Joost mag het weten …. willen we misschien de Hooverdam opblazen? Zou wel een spectakel zijn, haha! Geen speurhonden. Maar we zien er niet verdacht genoeg uit blijkbaar, want we mogen weer verder rijden. We moeten vrij ver omhoog rijden om een parkeerplaats te vinden. Als we uitstappen slaat de hitte je bijna tegen de grond. Rugtas op met veel flessen water. Fototoestellen mee en lopen maar naar de dam. De bouw van de dam begon in 1930 en was in 1936 klaar. De hoogte van de dam is 221,40 meter (op één na hoogste dam in de VS) en de dikte van de damwand is 15 meter aan de top, uitlopend tot 200 meter aan de voet. De Hooverdam ligt op de grens tussen de Amerikaanse staten Arizona en Nevada. De brug die er is gemaakt heet officieel de “Mike O’Callaghan-Pat Tillman Memorial Bridge”. Wat een gigantische damwanden, erg steil en wat een diepte. Prachtig om dit te zien. Onder stroomt de Colorado River mooi groen van kleur. Het reservoir dat achter de dam ontstaan is, heet Lake Mead en is vernoemd naar Elwood Mead die het toezicht had bij de aanleg van de dam. Voor de dam werd aangelegd had het Colorado River-bassin regelmatig te kampen met overstromingen ten gevolge van instroom in de Colorado van smeltende sneeuw uit de Rocky Mountains. Deze overstromingen bedreigden de boerderijen die stroomafwaarts gelegen waren van het bassin. De warmte wordt ons een beetje te gek en we moeten nog heel wat trappen op om terug te gaan naar onze camper. Nog gauw foto’s gemaakt van de twee gebouwtjes die er staan met op de ene Arizona en de andere Nevada. We zijn blij dat we de RV weer in kunnen en de airco draait alweer. Nu een stuk terug naar beneden naar Lake Mead. Geweldig en we staan daar met onze RV helemaal alleen. Even rust nemen en daarna de camper weer in om op zoek te gaan naar onze camping een stukje naar het noordwesten. We vinden in de stad Sam’s Town Boulder Campground. Een vreselijk saaie camping, veel beton en bloedheet. Het is ver over de 40 graden. De airco gaat aan en we blijven maar binnen zitten nadat alles is aangesloten. Vanavond naar “De Strip” met al z’n casino’s, kitscherig …. Ons kan het niet echt bekoren, maar als je toch in de buurt bent (misschien komen we maar 1 keer in het ZW van de USA) dan moet je dit toch een keer meemaken. We zien de Eiffeltoren , Venetië in het klein met de gondels en nog veel meer kitsch. Wat wel erg mooi is, is het waterorgel bij Bellagio Hotel. Het gebouw wordt eerst donker en vóór het hotel komen enorme waterstralen die omhoog, opzij, met bogen etc. spuiten. Muziek erbij. Wonderschoon om te zien. Om 12 uur hebben we het wel gehad en gaan met de bus terug naar de camping. Dit gedeelte van Las Vegas waar je dus hoort te zijn geweest hebben we nu dus ook gezien.

Zaterdag staan we wat later op. We hebben besloten een rustdag te nemen. In de ochtend wel boodschappen gedaan én de was die droogde super snel buiten op de stoelen, ons blog voor zover mogelijk bijgewerkt en foto’s proberen up te loaden, maar de bestanden van Ruud lukten niet, dus geen foto’s van “De Strip” voor ons blog. Ik had mijn toestel gisterenavond niet bij me. ’s Avonds nog even buiten gezeten toen het een paar graden koeler werd. Ruud wordt gek van het lawaai van de airco en dat moeten we niet hebben want we willen nog lang niet naar huis. En anders heb ik wel een pilletje voor hem, hahaha! Vroeg ons bed in en we zijn benieuwd wat we morgen gaan meemaken.