dinsdag 10 juni 2014

Bryce Canyon

2 dekbedden waren er voor nodig om het warm te houden vannacht. Het lopen gaat iets beter dan gisteren dus we gaan het erop wagen vanmiddag. Eerst ontbijten en proberen 2 verhalen voor ons blog te uploaden. Hé … het werkt. Misschien ligt het aan het tijdstip? Rugtassen staan gevuld en al klaar en we besluiten bij Sunset Point de Navajo Loop Trail te gaan lopen. Eens kijken hoever we komen met een lichtelijk gehandicapte man, hahaha! En bijna 30 graden! Het gaat boven verwachting prima. We dalen af in de canyon langs een slingerend pad. Maar we moeten ook weer omhoog op de terugweg!!! Wat een geweldige ervaring zo tussen die magnifieke rotsen en hoodoos al zigzaggend naar beneden te lopen. Het is een smalle canyon waarin een aantal Douglassparren staan. Door erosie aan de randen van de plateaus ontstaan kalkstenen muren die steeds dunner worde en op den duur los komen te staan. Een voorbeeld van zo’n monoliet is Thor’s Hammer die we nu in beeld krijgen. Ook zien we Queen Victoria, een heel mooie rotsformatie. Woorden schieten te kort bij al dit moois. Eenmaal onderin de canyon moeten we weer omhoog klimmen. Onderweg zien we een golden-mantled ground Squirrel (leen ietwat andere eekhoorn). Hij blijft op het pad zitten en komt steeds dichterbij. Ook gaat hij af en toe op zijn achterpootjes staan en rijkt met z’n koppie steeds verder omhoog. Echt schattig. Niet voeren want daarvoor staan ze juist te bedelen. Je mag trouwens geen enkel dier eten geven in de natuur.

Na deze trail gaan we naar Sunrise point zien we Queens Garden met ook hier weer prachtige rotsformaties, hoodoos en vergezichten. Omdat het zo’n helder weer is kunnen we heel ver kijken. Daarna naar Inspiration Point. Heel wijds uitzicht wederom met ook zicht op de Sinking Ship, een gigantische rotsformatie die op een zinkend schip lijkt. Bij terugkomst de foto’s geupload en Ruud heeft spaghetti gemaakt. Dat smaakte heerlijk na zo’n inspannende tocht. Jammer genoeg moeten we morgen al weer verder maar wie weet wat ons dan weer voor een moois te wachten als we naar Capitol Reef gaan.

Een stukje achtergrond info over Bryce Canyon:

Bryce Canyon is genoemd naar de Mormoonse familie Bryce, die er tussen 1875 en 1880 woonden. Ebenezer Bryce werkte aan de toegankelijkheid van het gebied, o.a. door een weg aan te leggen. Mensen uit de omgeving noemden het vreemde gebied nabij Bryce's huis "Bryce's Canyon", een naam die tot vandaag bestaat.

Het gebied dat nu een National Park in Utah is werd tussen 144 en 63 miljoen jaar geleden gevormd. De rotsen werden gevormd door het steeds weer aanvallende en terugtrekkende zeewater (!) dat toen nog tot dit gebied reikte. De rode rotsen, "hoodoos" genaamd, werden tussen 66 en 40 miljoen jaar geleden gevormd toen de hoogste gedeelten van het gebied erodeerden en verschillende sedimenten op de bodem van riviertjes en meertjes werden afgezet.Bryce Canyon staat vooral bekend om zijn hoodoos of aardpijlers, door erosie gevormde dunne rotsformaties in vele kleuren die tot 60 meter hoog kunnen worden.