maandag 16 juni 2014

Bluff

Op ons programma stond voor vandaag en morgen Canyon De Chelly gepland, maar omdat er geen camping is die je vooraf kunt reserveren besluiten we vanochtend daar niet naar toe te rijden. Tja, waar nu heen. Richting Monument Valley waar we woensdag naar toe gaan? Dus een beetje op de route daar naar toe iets vinden. Hannie ligt in bed met naast haar de laptop om iets leuks te vinden en campings op te zoeken. Waaien doet het nog steeds erg hard. Erg jammer. We komen uit op Bluff en de camping Cottonwood Campground. Wat een toeval. Die naam is exact hetzelfde als de camping in Canyon De Chelley. De camper is al weer klaar en we gaan vertrekken. We kunnen het rustig aan doen want ver rijden vanaf Mesa Verde is het niet. We komen aan op een camping waar geen tent of RV te zien is. De beheerster ziet ons en rijdt mee naar de receptie. We krijgen een plek waar volgens haar iets minder wind staat. OK, we reserveren voor 2 nachten om bij te tanken. Jeetje wat een zandstormen komen er vroeg in de middag opzetten. We zitten hier, lijkt het zo of is het zo, midden in de woestijn. De lucht is grijs van het zand en in de RV lijkt het wel alsof we op open zee varen. Niet te geloven dit. Later op de middag toch maar een stukje lopen. Zonnebrillen op tegen het zand in je ogen. Old Town bekeken met heel kleine huisjes met huifkarren, wagens, waterput, etc. Bluff is gesticht in 1880 door Mormoonse pioniers en ligt tussen de 300 foot zandstenen cliffen en de San Juan River. Het stadje was oorspronkelijk in hetzelfde patroon als andere vroegere Mormoonse stadjes, in grote vierkante blokken, gebouwd. De meeste overgebleven historische huizen zijn gebouwd tussen 1890 en 1905 en zijn Victoriaans of vernacular architectonische stijl. Erg leuk om te zien. Jammer dat het zand ons zo verschrikkelijk dwars zit. Weer terug naar de camper gelopen en na het eten eerst het woestijnzand wegspoelen onder de douche. Nu staan er 4 campers op deze kleine camping. Morgen besluiten we naar Goosenecks State Park te gaan. We kunnen niet erg ver op die weg rijden omdat het meeste dirty roads zijn of gravel waar we met een RV niet mogen komen, zoals de Valley of the Gods. Jammer want dit schijnt een erg mooie route te zijn.

=========================================================

dinsdag 17 juni 2014

Bluff

Vanochtend schijnt de zon en is de lucht weer blauw. Wat een verademing. Het waait nog steeds hard maar geen zandstormen zoals gisteren. We gaan op weg naar Goosenecks State Park. (Goosenecks betekent ganzenhalzen). Het ligt aan een diepemeander van de rivier San Juan. Deze rivier stroomt hier 8 kilometer lang door een gebied dat in vogelvlucht maar 1,6 kilometer breed is. Dit natuurfenomeen ontstond doordat miljoenen jaren geledenMonument Upwarp, deanticline die hetMonument Valley gebieddoorkruist, de San Juan dwong meanders uit te snijden die tot 300 meter diep zijn, terwijl het omringende landschap langzaam oprees. Het landschap met uitzicht ontstond doorerosievan water en wind en is een locatie voor de studie van meanders. Een meander is een lus in de loop van een natuurlijke waterloop (beek, rivier of zeestroming). Een opeenvolging van meanders vormt een meanderende rivier. Dergelijke lussen ontstaan bij rivieren of beken doordat in de buitenbocht, waar het water het snelst stroomt, grond wordt weggespoeld, terwijl aan de andere zijde grond wordt afgezet. De oever waar de grond wordt geërodeerd wordt stootoever genoemd en de oever waar materiaal wordt afgezet de glij-oever. Het verschijnsel is genoemd naar de Turkse rivier de Meander.

Eenmaal onderweg begint het nog harder te waaien en Ruud heeft moeite om de RV op de weg te houden. Eenmaal bij Goosenecks State Park aangekomen staat er zoveel wind dat Hannie moet oppassen dat ze niet vanaf het uitkijkpunt waait. De rivier de San Juan is niet erg groen zoals die normaal op foto’s staat, maar een beetje bruinig. We staan er op een tijdstip dat de zon er pal boven staat dus geen schaduwen in de bochten te zien. We hebben er foto’s gemaakt. Jammer genoeg geen groothoeklens waardoor we de rivier niet in z’n geheel met de meanders op de picture krijgen. Pech hebben dus. We hebben op weg naar hier ook al in de verte Monument Valley zien liggen waar we morgen naar toe gaan. Het schijnt daar ook zo te waaien. We rijden terug naar de camping en na het eten zitten we wederom in een zandbak. De lucht wordt al grauwer qua kleur ….. echt woestijn hier met heuse zandstormen. Al dagen hebben we wind en vanaf Moab maar sporadisch een blauwe lucht gezien. Misschien is dit heel normaal hier maar wij vinden er geen bal aan. Vanmiddag heeft Hannie nog wat shirts gewassen en die hingen aan de lijn te drogen. Was zo gebeurd met die harde wind. En eenmaal droog, goed uitkloppen om het zand en blaadjes er uit te wapperen. We hopen niet dat we dit zo de komende dagen houden.

Hier nog een klein stukje historie (heb geen tijd en zin om het te vertalen):

Under the direction of John Taylor, Silas S. Smith and Danish settler Jens Nielson led about 230 Mormons on expedition to start a farming community in southeastern Utah. After forging about 200 miles (320 kilometers) of their own trail over difficult terrain, the settlers arrived on the site of Bluff in April 1880. (The trail followed went over and down the "Hole In the Rock", which now opens into one of the tributaries of Lake Powell.) The town’s population had declined to seventy by 1930 but rebounded during a uranium prospecting boom in the 1950s. With the uranium decline in the 1970s Bluff again declined and now remains a small town with about 300 residents.