zaterdag 21 juni 2014

Van Page naar de Grand Canyon

Vanochtend om half 7 een heerlijke temperatuur buiten. De bewolking is wel toegenomen dus niet echt ideaal voor de overlook op de Grand Canyon. Via route 89T, dit is een tijdelijke weg omdat de 89-S tot Bitter Springs is afgesloten wegens een stuk ingestorte weg. Dit is eigenlijk een weg van de Indianen maar de staat heeft deze weg opgekocht en wat verbreedt en opnieuw geasfalteerd. Als straks de 89-S weer gerepareerd is wordt de weg weer overgedragen aan de indianen. En zo hoort het ook vinden wij. We zien een “woonwijk”, een opeenstapeling van schroot naast armoedige onderkomens maar wel redelijk goede auto’s op de opritten. In deze omgeving wonen hoofdzakelijk indianen en het landschap is prachtig. Deze detour is niet verkeerd, het scheelt enorm veel kilometers omrijden en is nog goed begaanbaar. Veel paarden in de weides en koeien met wel heel aparte getekende huiden. Ik heb nog nooit een grijs wit gestippelde koe gezien, maar daar zag ik dus zo’n exemplaar. We draaien de oude 89-S weer op richting Cameron. Het lijkt wel een maanlandschap net voor Cameron. Alsof er veel meteorieten zijn ingeslagen. Even stoppen voor de koffie en naar hangers gekeken. Een prachtige gezien, maar geen native American stones erin verwerkt, wel heel mooi van kleur met o.a. Tijgeroog en Onyx (maar dat koop ik liever als aandenken in Afrika als we daar ooit nog eens naar toegaan). Nog een herkansing in de Grand Canyon zullen we maar zeggen. We steken de Little Colorado River over in Cameron waar een brug wordt gebouwd. Nu eerst de Trading Post bekijken. De omgeving is weer erg afwisselend, van bergkammen en prairies, puntige en ook ronde rotsen, sommigen plat van boven. De kleuren zijn ook heel divers, rood, kopergroen, grijs, gelig en bruin. Je raakt er niet op uitgekeken. Langs de weg staan overal kraampjes, waarvan velen leeg, waar de indianen hun zelfgemaakte sieraden verkopen. Er staat behoorlijk wat wind en daarom blijven ze thuis zodat hun sieraden niet vol stof komen te zitten. Ruud merkt het ook aan de camper, veel zijwind en lastig rijden. Bij het Little Colorado River Park langs de 64-W zien we heel veel bochten die door de rivier zijn uitgesleten met enorme rotswanden. Imposant! We rijden door Kaibab National Forest. Een bord met “Fire Danger Extreme Today”. Je mag geen vuurtje stoken, ook niet op de campings vanwege de vele bosbranden in de nu gortdroge omgeving. Een stukje verder lijkt het net alsof we op de A-28 rijden (of de Veluwe met zandverstuivingen). We kunnen ons niet voorstellen dat hierachter de enorme bergen van de Grand Canyon liggen. Het is inmiddels zwaar bewolkt. Echt pech hebben dus. Het is natuurlijk het mooist als je een blauwe lucht hebt, helder weer en wat witte stapelwolken. We gaan het park binnen en rijden langs de East Rim. Bij Desert View Point staat een toren die we ingaan en naar boven klimmen en zien een mooi weids uitzicht op de Grand Canyon. Onze eerste aanblik op dit stuk natuur. Binnenin de toren nog diverse schilderingen, stoeltje en meer atributen gemaakt door de indianen. Nu naar Grand View Point … wederom een groots uitzicht. Jammer dat het wat nevelig lijkt door die grijze lucht. De scherpe contouren zien we daardoor niet. De weg door het park ziet er triest uit. Veel bomen zijn zwartgeblakerd en er liggen verkoolde resten van bomen op de grond. Bij de receptie van de camping vertelde men dat het hier niet heeft gesneeuwd de afgelopen winter/voorjaar waardoor er geen smeltwater is geweest. Daardoor is het extreem droog en ontstaan er telkens nieuwe brandhaarden. Als je naar de North Rim kijkt zie je af en toe rookpluimen. We zoeken onze plek (125) op bij Mathers Campground, wederom een natuurcamping zonder electra, wateraansluiting, en afvoer. Het is geen mooie plek doordat de bomen er maar triest bijstaan. We besluiten vanavond nog de oranje route te gaan doen met de shuttlebus. Vroeg eten en direct daarna op pad. Via de blauwe route overgestapt naar de oranje route. Dit is de Kaibab Route en stopt op verschillende plaatsen waar geen auto’s of bussen mogen komen. Alleen dus de shuttle bussen. Absoluut geen drukte op dit tijdstip. We hebben de stops bij South Kaibab, Yaki Point, Pipe Creek Vista, Mather Point, Yavapai Point en het Geologic Museum gemaakt. De uitzichten waren overweldigend. We zagen in de verte o.a. (van links naar rechts) het Walhalla Plateau, Cape Royal, Wotans Throne, Echo Cliffs, Vishnu Temple, Palisades of the Desert en Cedar Mountain. Wat een enorm weids gezicht over de Canyon. Daar kun je uren naar kijken. Je ontdekt steeds meer. Daarna via de blauwe weer terug naar de camping. Ook hier vele stops gemaakt om te kijken. Om half 9 waren we weer terug op de camping waar het inmiddels stikdonker was geworden. Best moe na zo’n lange dag. We zien nu een wel erg heldere sterrenhemel. Ze zijn zo groot ook, zo hebben we ze tijdens deze reis nog niet gezien.