maandag 23 juni 2014

Van Grand Canyon via Sedona naar Flagstaff

Om 8 uur alweer vertrokken naar Flagstaff. Beiden hebben we beroerd geslapen, misschien omdat we gisterenavond al net na 10 uur in bed lagen. Veels te vroeg. We realiseren ons nu dat we nog maar 1 week met de camper zullen reizen. We besluiten dat we eerst naar Sedona rijden voor we richting camping gaan en het uitzicht op de Meteor Crater over te slaan. Voor juf Tom Tom is het denk ik ook een beroerde nacht geweest want die geeft helemaal noppes nada aan. Merken wel dat die suffe juf vaker de weg kwijt is. Dan maar via de Hannie Hannie. Zij navigeert via de kaart en een vooraf uitgeprinte route. En via Hannie Hannie gaat het tot nu toe altijd goed. Die corrigeert juf Tom Tom tenminste! Via het Kaibab National Forest waar we een elk langs de kant van de weg zien grazen. Vaart minderen want je weet maar nooit of tie plotseling oversteekt. Je krijgt hem dan zo wie zo op je bumper want je bent te laat om nog te remmen. Ik heb jammer genoeg geen fototoestel bij de hand want hij is zo mooi en groot. Nog steeds staan de bomen er droog en verdord bij. We zitten hier op meer dan 2000 meter hoogte en dan is dit misschien normaal, maar we zien ook zwart geblakerde bomen op de grond liggen. Er heersen hier ook veel bosbranden. Voorbij Valle wordt de omgeving steeds mooier en we rijden rustig door het steeds groener wordende landschap. Langs de I-40 staan ook veel bomen. De Interstate is slecht onderhouden, veel gaten en scheuren in de weg en het kost moeite op de RV een beetje recht op de weg te houden. Ook weer veel stukken rubber van klapbanden langs de kant van de weg en soms ook op de weg. Ah ik zie een Harley Davidson Clubhouse rechts van mij, maar jammer genoeg geen motoren te bekennen. We nemen de afslag naar Sedona met aan het begin veel mooie kleine huisjes. We rijden door het Coconino National Forest op de State Route Highway 89 A. We kunnen nergens langs de kant parkeren omdat alles afgesloten is vanwege de bosbranden. Dan moet de brandweer er natuurlijk in/bij kunnen. We gaan steil naar beneden via een heel smalle weg met S bochten en haarspeldbochten, steile rotswanden die wit, rood, geel, oranje kleuren. Wat een wonderschone weg is dit. Het spectaculair mooie rotslandschap staat bekend als Red Rock Country. Jammer genoeg kan Ruud hier niet van meegenieten omdat hij echt goed op de weg moet letten. Ook kan ik geen foto’s maken omdat ik het uitzicht op de kanten van de weg belemmer als ik foto’s maak. Zit dan precies voor de zijspiegel en de rechterkant van de voorruit. Jammer, want dit is echt weer spectaculair om te zien. In Sedona is het erg toeristisch. We parkeren de RV en eten een paar broodjes voor we op zoek gaan naar één van de mooiste winkelcentra, het geheel in Spaanse koloniestijl gebouwde "Tlaquepaque commercial Centre". Dit is alleen voor voetgangers toegankelijk. Leuke hofjes met mooie kunst gezien zowel in als buiten de winkeltjes. Poortjes, veel groen, leuke smalle straatjes. Echt een dorpje op zich. We vinden het een stukje verderop nadat we alle kitsch en de drukte van de meestal souvenirs winkeltjes en eetgelegenheden voorbij zijn. Ook zien we veel “spirituele” pandjes. Oorspronkelijk was Sedona een eenvoudig boerendorp maar trekt nu heel veel bezoekers door o.a. de spirituele krachten die aan sommige rotsen worden toegeschreven. Sommigen geloven dat hier een zgn. krachtplek van leylijnen is. Ook in Machu Pichu en bij de Egyptische Piramiden schijnt een dergelijke “Vortex-site” te bestaan.

De rode rotsen zijn gevormd in een rotslaag die bekend staat als de Schnebly Hill Formation. Dit is een dikke laag van zandsteen in diverse rood en oranje tinten, en deze zandsteen kan alleen in het gebied rondom Sedona worden gevonden. Dankzij de vruchtbare bodem en de aanwezigheid van voldoende water groeien hier veel bomen, cactussen en andere planten. In bijna elke rots kun je een figuur ontdekken: bijv. Snoopy Rots, Koffiepot Rots, Schoorsteen Rots, Kathedraal Rots, enz. Een andere bijzondere plek in de stad zelf is The Chapel of the Holy Cross. Deze moderne kapel, die qua bouwstijl in een van de rotsen is geïntegreerd, is normaliter open voor publiek maar helaas vandaag gesloten. Je kan hier nl. door een grote glaswand achter het altaar naar de prachtige rotsomgeving kijken. Jammer dat we dit dus niet hebben kunnen bewonderen.

Op de terugweg zijn we langs een winkeltje gegaan waar we op de heenweg naar Sedona een mooie hanger hebben gezien en besluiten die te gaan kopen met een ketting erbij. Niet erg goedkoop maar dan heb je wel wat. De vrouw die ons hielp vertelde dat haar vriend oorspronkelijk uit Nederland (geboren in Delft) komt en dat we hem konden vinden op een pleintje achter de winkel waar hij zat te eten. Ze zei dat hij het erg leuk zou vinden als hij weer eens ff Nederlands kon praten. Zij zelf was ook al eens in Nederland geweest.. . Amsterdam (natuurlijk, wie niet), Den Haag en Scheveningen. Wij dus naar achteren en riepen Delfts Blauw. En ja hoor … herkenning …direct een reactie. Een tijdje met hem staan praten. Hij woont nu 4 jaar in Sedona en komt amper Nederlanders tegen hier. Daarvoor had hij in California gewoond. Wij hebben hem verteld over waar wij zijn geweest tot nu toe en waar we nog naar toe gaan. Nog wat Nederlandse dingetjes uitgewisseld en we moesten weer verder want het werd al later en later. Gezellig zo! We maken tijdens onze reis regelmatig een praatje met zowel Amerikanen als Nederlanders en wisselen we wetenswaardigheden en ervaringen uit. Nu nog de camping zoeken en inchecken. We staan op een KOA camping in Flagstaff (plek 34). Alles hutje mudje op elkaar zoals de meeste KOA campings schijnen te zijn. Geef ons maar natuurcampings of andere campings met Full Hook-ups. Dat laatste heb je af en toe nodig. Eerst maar de boodschappen doen. Een eindje teruggelopen en bij een supermarkt (met kortingspas) onze boodschappen gehaald. Het boodschappen doen kost vrij veel tijd omdat je de indeling van de winkels niet kent en echt moet zoeken waar wat te vinden is. Ik neem nog een bloemkool mee voor 1,79 dollar (tax komt er nog bij), komen we terug op de camping en ik kijk de bon na. Oeps …is tie niet 1,79 per stuk maar het gaat daar per gewicht. Kost dat kreng 4,70 dollar (en dan moet de tax er nog bij). We hadden al wel gemerkt dat de verse groentes hier erg duur zijn vergeleken met Nederland. Eerst een biertje en een fles water voor we aan de macaroni beginnen. Dat smaakte weer prima. Daarna afwassen met heet water wat uit de kraan komt. Tja dat voordeel heb je dan weer wel. We gebruiken meestal plastic borden, bekers en soms plastic bestek. Zeer milieu onvriendelijk, maar voor 4 weken moet het dan maar. Wel handig omdat je dan alleen de pannen nog moet afwassen. Een bakkie koffie gaat er wel in zo na het eten en dan eindelijk na 2 dagen geen luxe nu lekker het zand en zweet wegspoelen onder de douche. Morgen een stuk van de Route 66 rijden. Daar hebben we lang naar uitgekeken. Vanavond is het ook hier niet echt warm. Wat een tegenstelling met overdag want dan is het hardstikke heet.