zondag 1 november 2015

Van Royal Natal NP naar Drakensbergen (Winterton)

Om half negen vertrokken uit Thendele Hutted Camp en we gaan nu afzakken naar het zuiden van Drakensbergen. Ca. 100 km. dus niet al te ver rijden vandaag, maar je weet nooit wat je tegen komt, hahha! We hebben lekker geslapen. Ruud heeft besloten zich niet meer druk te maken over eventuele dirty roads, files etc. Je kunt er toch niks aan veranderen. Het is zoals het is. Dat had ik na de eerste dag al in mijn hoofd geprent, maar leuk vind ik het ook niet. Een verkeersbord langs de kant van de weg met de tekst: “Let op dassies crossing”. Wat dat voor een beesten zijn weten we niet. Een bestelbusje is gecrashed en ligt meters beneden de weg in de greppel.

Veel mensen die erbij staan te kijken. Er lopen hier veel koeien op en naast de weg, wie weet heeft het busje moeten uitwijken. De vele mensen die langs de weg lopen … we denken dat het kerkgangers zijn. Het is tenslotte zondag.

Veel mannen hebben een fles sterke drank in hun hand en dat op de vroege ochtend. We verlaten dit armoedig aandoende gedeelte. Het komt steeds meer bij ons binnen dat wat wij op TV over Afrika zien toch echt zo is. Thuis lijkt het een ver van m’n bed show .. des te harder komt het nu aan wat we hier zien. Wel valt op dat de mensen er qua kleding heel gekleurd bijlopen, erg mooi om te zien. Maak ook veel prachtige foto’s van hen als het kan. Maar ook van de krotten die we tegenkomen.

In de tuintjes hangt de was te drogen over een schutting heen. We hebben in Bergville (later meer info daarover) getankt. De voorruit is weer schoon en ik kan weer foto’s maken als we op gladde stukken weg rijden. Met die gaten lukt het echt niet. Ook valt het ons op dat de lucht hier zo scherp (licht) is.

Rechts is de afslag naar Cathedral Peak (44 km.) Het schijnt erg mooi te zijn maar we weten niet wat we nog gaan tegenkomen aan dirty roads. Het is nog 13 km naar Winterton. Aah …. een slang op de weg … beter op de weg dan in je auto moet je maar denken! Hij heeft het overleeft omdat Ruud hem heeft kunnen ontwijken. Wat is hij toch een dierenvriend, whaha!

Bij een winkelcentrumpje (non food) met de naam Thokozisa zijn we gestopt.

Je hebt hier een tea room, lunchroom, galerijen met allerlei soort kunst, souvenier winkeltjes, etc.

Een tijdje met een blanke vrouw staan praten die oorspronkelijk uit Himeville komt. Ze is daar geboren. Wij komen dat plaatsje morgen tegen als het goed is. Ze heeft ons een boek met prachtige foto’s van Drakensbergen laten zien. Eigenlijk zou je dat moeten kunnen kopen. Dan denk ik aan mijn vader die ontzettend gek is van dit gedeelte van Zuid Afrika. Hij is al tig keer, ook samen met mijn moeder in Zuid Afrika geweest. Hij was zelfs een beetje jaloers op ons. Hij zou nog zo graag een keer willen gaan samen met mijn moeder maar helaas beider gezondheid en leeftijd laat dat niet meer toe.

We hebben een lunch genomen bij Scrumpy Jacks voor we de dirty road oprijden naar ons onderkomen voor vannacht.

De weg is iets beter te berijden gelukkig. Om half 1 al ingecheckt bij Ardmore Guestfarm. Een heel luxe en grote cottage met bubbelbad. Echt genieten. Koffietijd en daarna wat foto’s van de omgeving gemaakt. Op het terrein staat ook een klein fabriekje waar men tapijten e.d. weeft, sjaals, sierraden en potterie maakt.

Ook hangen er schilderijen van Steve Bull (eigen gallery) . Je kunt daar wol (prachtige kleuren) per gram kopen. Dat wordt dan voor je afgewogen.

Op het terrein staan ook weer die prachtige paarse bomen maar ook veel bomen met citrusvruchten.

Ons huisje heet “Hoopoe” ( nummer 3).

We hebben samen in het bubbelbad gezeten met op een gegeven moment wel heel erg veel schuim (bubbels van die reclame, hihi) en het kwam over de rand heen zetten. Geweldig voor een keertje. ’s Avonds is er een buffet dus we hoeven het terrein niet af. We maakten kennis met twee stellen die apart van elkaar bijna dezelfde reis hebben geboekt (bij 2 verschillende reisorganisaties). Bij ieder onderkomen komen ze elkaar weer tegen. Maar heel frappant … ze zijn met hetzelfde vliegtuig als die wij hadden hier naartoe gekomen (dus afgelopen zondagochtend vertrokken met de KLM). Zij hebben al heel veel van de meest oostelijk gelegen parken gezien. Erg leuk om elkaars belevenissen te delen omdat de route nogal afwijkt van de onze. Het eten was niet erg bijzonder maar het onderkomen maakt veel goed.

Achtergrond info over Drakensbergen:

De Drakensbergen (Afrikaans: Drakensberge) is een keten van bergen in Zuid-Afrika, die tot 3482 meter hoogte reiken en daarmee de hoogste van het land zijn. In de taal van de Zulus heet de bergketen uKhahlamba, wat "barrière van speren" betekent.

De bergketen ligt in het oosten van Zuid-Afrika en reikt over een lengte van 1000 kilometer van het zuidwesten naar het noordoosten, met een bocht naar het noordwesten die de grens vormt tussen Lesotho en Zuid-Afrika. Aan de westkant lopen de rivieren Oranje en Vaal en aan de oost- en zuidkant enkele kleinere rivieren, waaronder de Tugela. De bergketen scheidt de provincies KwaZulu-Natal en Vrijstaat.

De hoogste piek is Thabana Ntlenyana (3482 meter). Andere belangrijke pieken zijn Mafadi (3250 meter), Makoaneng (3416 meter), Champagne Castle (3377 meter), Giant's Castle (3315 meter) en Ben Macdhui (3001 meter). Al deze hoge pieken liggen in het grensgebied met Lesotho. Ten noorden van Lesotho wordt de bergketen langzaam lager en beter toegankelijk.

De Drakensbergen zijn een overblijfsel van het originele Afrikaanse plateau. De bergen worden bedekt door een laag basalt van maximaal 1500 meter dik, met daaronder een laag zandsteen. Dit heeft geresulteerd in een combinatie van zeer steile blokken en pieken. In de zandsteen-laag bevinden zich grotten, waarvan vele voorzien zijn van rotsschilderingen gemaakt door de San.

De geologische vorm van Zuid-Afrika kan heel simpel beschreven worden als ingesloten hoogland, in het westen, oosten en zuiden omringd door berghellingen. De bergketen van de Drakensberg maakt deel uit van de oostelijke glooiingen, die ongeveer 4000 m hoog zijn. De Bergen van de Draken zijn niet door tektonische opstuwing gevormd maar door erosie.

De basis van de berg was oorspronkelijk deel van het supercontinent Gondwanaland dat ongeveer 300 tot 100 miljoen jaar geleden uiteen viel om de nieuwe continenten, zoals Afrika, Antarctica, India en Zuid Amerika te vormen. De vorming van continenten nam miljoenen jaren in beslag en werd vergezeld door opstuwing, breuken, afsplitsingen en vele vulkanische uitbarstingen. Het land van het hedendaagse KwaZulu-Natal was vroeger bedekt met een 1000 m dikke laag lava. Deze gestolde massa van zware granieten stenen drukte op de lagen van zandsteen eronder. Vanwege het hoge reliëf en de daarmee gepaard gaande steile hellingen naar de Indische Oceaan, ontstond er veel erosie. Alluviale stroompjes en rivieren deponeerden puin onderaan de glooiingen en droegen het fijnere materiaal weg. De ruige steile bergwanden van de Drakensbergen werden zodoende gevormd door miljoenen jaren van erosie.

In 2000 is uKahlamba of Drakensbergpark als gemengd natuurerfgoed en cultuurerfgoed toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst van UNESCO. In 2013 werd het aangrenzende Sehlabathebe National Park (Lesotho) bijgevoegd en gepubliceerd onder de gezamenlijke naam Maloti-Drakensberg Park.