maandag 2 november 2015

Van Winterton in Drakensbergen naar Underberg (ook in Drakensbergen)

Precies 2 jaar geleden ben ik gestopt met roken en nog is het vaak moeilijk als ik en aangestoken sigaret ruik. En ik durf niet een trekje te nemen, veels te bang dat ik het lekker ga vinden en weer begin. Maar het is een hele prestatie vind ik zelf.

Om 7.45 uur ontbijt en daarna verder naar het zuiden in de Drakensbergen. Om 8.15 uur eerst de dirty road weer terug (is maar 4 km),via de D 275 en de R 600 naar de R 74 bij Winterton.

De akkerbouwlanderijen hebben ronde vormen valt ons op. De installatie voor de irrigatie loopt ook rond vandaar al die ronde plekken op de bergen. Via de N 3 nu richting Pietermaritzburg.

Op de plaats waar oorspronkelijk de Voortrekkers verbleven staat de City Hall die twee records van het zuidelijke halfrond heeft; het grootste gebouw dat geheel uit bakstenen is opgetrokken en bezitter van het grootste pijporgel. En Mahatma Gandhi begon hier zijn “spiritual apprenticeship” De 'laatste hoop' uit de dynastie van Napoleon liep door deze straten en de stad neemt een prominente plaats in, in voormalig president Nelson Mandela’s “long walk to freedom”.

We steken via een klein viaduct de spoorlijn over (één van de weinige in Zuid Afrika).Het zicht op de Drakensbergen is verdwenen. Op de snelweg staan weer mensen te liften, dat werd al op een bord aangegeven. Weer zien we de spoorlijn. Van de week trouwens ook een spoorlijn gezien maar daar liepen de koeien op, over en langs … vreemde gewaarwording.

We komen nu in het gebied de Midlands Meander. De meander route loopt tussen Howick in het zuiden en Mooi River in het noorden via de R103.

Van de zilverachtige uitgestrektheid van de Midmar Dam tot de kleine kristalheldere stroompjes, van de imposante Drakensbergen tot het groen van de inheemse bossen, van de stilte van landelijke dorpjes, waar vee graast, de hooibalen liggen. De Midlands Meander is de eerste route van zijn soort in Zuid-Afrika. Veel restaurateurs en artiesten hebben zich hier gevestigd, daardoor zie je ook veel eetgelegenheden en kunstgalerijen.

Er is op deze route een monument opgericht ter herinnering aan de plek waar de "long walk to freedom" van Nelson Mandela begon op 5 augustus 1962. Op deze rustige weg werd hij door gewapende politie gevangen genomen nadat hij al 17 maanden gezocht werd. Na 27 jaar in gevangenschap werd hij vrijgelaten. Hier is ook het Nelson Mandela Capture Monument.

Geschiedenis experts en mensen die geïnteresseerd zijn in het leven van Nelson Mandela's doen er alles voor om een pelgrimstocht naar het Mandela Capture Monument te maken. Deze belangrijke plaats is waar de anti - apartheid activist, Nelson Mandela, werd aangehouden terwijl hij incognito van Durban naar Johannesburg reed . Deze belangrijke gebeurtenis was een levensveranderend moment voor hem, want het was het begin van zijn 27 jaar gevangenschap voor zijn politieke idealen.

We passeren het stadje Mooi River. Hoe dichter we bij Howick komen des te meer heuvels en bomen we zien, en mooie groene omgeving.

Gedurende de Grote Trek, toen de Hollandse kolonisten naar het binnenland van Zuid-Afrika trokken, volgden zij het pad van de minste weerstand. Het eerste grote obstakel dat zij tegen kwamen de Mgenirivier. Ze vonden wel een geschikte doorwaadbare plaats maar rond 1850 werd deze overgang zo vaak gebruikt dat een nieuwe doorgang een prioriteit werd. Deze werd net boven de 93m hoge waterval gebouwd. Hieruit ontstond de behoefte aan een dorp met faciliteiten voor de transporteurs. Het nieuwe dorp werd vernoemd naar burggraaf Howick (later Earl Grey, Brits Minister van Koloniën). De regering nam de lokale kastelein in dienst om de veerboot te bedienen, maar dit eindigde in een ramp toen zijn zoon in een overstroming werd meegesleurd over de waterval heen, terwijl hij bezig was een paard over de rivier te leiden. Een stapel stenen onderaan de waterval markeert zijn graf. Hij was niet het enige slachtoffer. In de jaren erna werden meer reizigers en hun voertuigen in de watervallen meegesleurd. Het werd ook een nogal modieuze maar lugubere zelfmoordplek en ongeveer 20 mensen verloren op die manier hier hun leven. In 1872 werd een houten brug gebouwd om de doorgang te vervangen maar deze bleek gevaarlijk en bleef mensenlevens eisen. Uiteindelijk werd de brug zelf weggespoeld in vreselijke overstromingen. Een nieuwe brug werd in 1903 gebouwd. Nu is Howick een welvarend stadje bekend om z’n houtplantages, veehouderijen en zuivelproductie.

We rijden dwars door Howick en daarna de R 617 op richting Underberg, onze eindbestemming voor vandaag. Ik stap net even uit de auto voor een foto en het is me hier toch koud met een erg harde wind. Dat wordt straks onze vesten dragen. We rijden door Boston heen (leuk om al die plaatsnamen tegen te komen die ook elders in de wereld worden gebruikt).

Bij wegwerkzaamheden staan er mensen langs de weg met een rode vlag te wapperen. Dit hebben we al vanaf het begin van onze trip gezien, en dat vaak in die bloedhitte,. We hebben er een nieuw woord voor gevonden: Zwartvlaggers, Vlagneger maar ook Vlagkaffer lijkt ons wel wat. Vanaf nu noemen we ze gewoon zo. Lachen toch?

Welcome to Kwa Sani!!!

Voor we naar ons onderkomen rijden komen we in het stadje Underberg en zien daar een marktje, meest groenten en fruit en wat kleding. We hebben niks nodig maar voor de foto's is het wel leuk.

We rijden nu via een geasfalteerde weg met potholes naar Underberg naar ons onderkomen The Old Hatchery. Makkelijk te vinden en we krijgen kamer nr. 8. Dit is een dubbele kamer met daarbij een gemeenschappelijke huiskamer etc.

Toch nog even teruggereden omdat we nog wat broodbeleg voor morgen nodig hebben. De mensen luisteren naar de muziek en dansen op straat . Lekker spontaan en ze wilden graag ff poseren. Dus nog een paar foto's gescoord.

De markt werd inmiddels opgebroken, nou ja, mensen laden de weinig spullen die ze hebben in (als ze een auto hebben) en de rest gaat naar de busjes die hen weer naar huis vervoeren. Hele optocht van die busjes en volbepakt gaan ze op weg.

We hebben geregeld dat iemand ons morgen komt ophalen om met een 4x4 de Sani Pas te gaan rijden naar Lesotho. Om kwart voor negen moeten we klaarstaan. We zijn erg benieuwd wat we gaan zien op de verjaardag van Ruud. Een klein beetje en kadootje toch? Nu oudjaar vieren!!!!

Nog wat achtergrond info over Underberg:

Underberg, een klein plaatsje aan de voet van de zuidelijke Drakensbergen, is nu het middelpunt van de lokale (boeren)gemeenschap. De eerste inwoners van dit stadje waren de San. Zij waren nomadisch en zwierven tussen de hoge Berg in de zomermaanden en de valleien in de wintermaanden. Helaas werden deze mensen door de kolonisten uitgeroeid in het midden van de 19e eeuw.

Het enige dat nog van de San in deze buurt is overgebleven zijn de prachtige rotstekeningen in de beschermde gebieden van de bergen. Ook de Zulu bevolking is hier vertegenwoordigd. Underberg zelf ontstond als handelspost terwijl het nabij gelegen Himeville rond het fort ontstond. Dit gebouw is vandaag nog steeds aanwezig. De ene helft is een rechtszaal (magistraat) terwijl in het andere deel het Himeville Museum huist. Het Coleford Nature Reserve is een schilderachtig reservaat, gesticht in 1948 als een antilopenfokkerij. Het is nu meer een recreatiepark dan een natuurreservaat.