zaterdag 7 november 2015

Van Coffee Bay naar Aliwal North

Na een uitgebreid ontbijt zijn we om 7.15 uur vertrokken. Boven zee hangt er mist en er is bewolking. Direct na het verlaten van het resort breekt de zon af en toe door. Eerst een stuk gravelweg (opgebroken) terug naar Mthatha vanwaar we richting Queenstown rijden. De mensen hier staan erg vroeg op, weekend of niet, het maakt niet uit. Ze slenteren over de weg, sommigen op blote voeten. De busjes rijden toch en zetten mensen af en pikken ze op. Toch werken en naar school?

Tot nu toe hebben we 2000 kilometer gereden en zijn 11 dagen onderweg. Bijna een hond geplet. (Ruud dierenvriend tot de 3^de macht). In dit gebied zien we beduidend meer honden dan in het noorden. Wilde honden? Kwee nie … kan Ruud vragen om even uit te stappen en kijken wat er gebeurt. Ooit met een paar honden begonnen en die fokken zelf wel door … inteelt .. wat gebeurt er met hersens van die honden … Ruud blijf maar zitten!!!

Vol op de rem voor een paard (Ruud dierenvriend tot de 4^de macht). Om 9 uur zijn we in Mthatha en hebben we 85 kilometer afgelegd. Vanaf hier rijden we de R 61 op … en werk in uitvoering. We hebben een twee baans weg wat ook niet erg opschiet. Om de 300 á 400 meter een drempel dus helemaal op de rem en weer optrekken. We moeten nog 400 kilometer. Dit had M. kunnen weten, net als de meeste wegwerkzaamheden die we al hebben gehad. Staat duidelijk bij “Road under construction van november 2014 tot november 2017”. Hier zit je niet op te wachten tijdens je vakantie. Onderweg moet je ook kunnen genieten van de omgeving. Dit gaat al dagen zo. Nog 161 km. naar Queenstown. Rechts zien we een bord met daarop “Walter Shisalu begraafplaats”. Zal wel een belangrijk persoon zijn geweest.

De rondavels zoals we ze de afgelopen weken hebben gezien hebben ze hier ook, alleen geen dak van riet maar van zinkplaten. De shit houses hebben ook een andere vorm, meer een parabool om te zien.

Inmiddels is mijn grote dierenvriend al ver over de 10^de macht … ik stop met tellen. Het blijft maf dat ze zo voor je wagen voorbij lopen ook als je 100 mag rijden op sommige stukken. We komen diverse droog liggende rivierbeddingen tegen. Om 11.00 uur zijn we in Cofimvaba.

De eerste verkeersboete is binnen voor te hard rijden op de R 61. Denk je wat tijd in te halen, heb je dit! Af en toe van die stukjes weg waar je maar 100, 80 of 60 mag rijden. Net mis dus. En cash betalen á 2000 Rand! Geen creditcards. Uiteindelijk zonder bon hebben we 1200 Rand moeten betalen. Wat een corrupte bende zeg. We reden 84 waar we blijkbaar maar 60 mochten. Anderen komen ons constant voorbij scheuren en kunnen gewoon doorjakkeren! Ze hebben wel een opname laten zien en het was toch echt politie.

Dit laatste stuk op weg naar Queenstown lijkt op de eindeloze highways in de USA. Bergen naast en voor je en dan omhoog en omlaag zover het oog rijkt.

Net nadat we de N 6 oprijden zijn we gestopt langs de kant van de weg (zo rond 12 uur) en hebben brood gegeten en koffie gedronken net 18 km vóór Queenstown. Aliwal North staat nu op een wegbewijzeringsbord en nog 183 km te gaan. Buiten is het erg heet terwijl het wel bewolkt is. We naderen de stad en hier beginnende townships. We hadden net hiervoor een stukje waar bijna geen huisjes (lees krotten) staan.

Vanaf hier heb ik mijn fototoestel weer gepakt en ben foto’s gaan maken. Getankt in Queenstown en geld gepint want door de boete gaan we aardig snel door onze cash heen.

Na de stad worden we weer getrakteerd op mooie bergformaties. Het is bewolkt en daardoor zien we wat minder detail qua kleuren. We steken de rivier de “Jordaan” over en we komen langs de afslag van het plaatsje “Dordrecht”. Nu weer een eenrichtingsweg wegens wegwerkzaamheden. Even wachten voor we erop mogen. De dames die de wegblokkade open en dicht schuiven zijn niet echt gecharmeerd van een foto die ik door het open raam maak. Als ik wanneer we wegrijden zwaai lachen ze en zwaaien ze toch nog. Gewoon vriendelijk blijven.

Na 500 meter opnieuw wachten … hetzelfde ritueel. Hier op de N 6 lopen geen koeien of schapen op de weg. Uitzonderlijk toch?

Het is hier een onbewoond gebied, waarschijnlijk zien we daarom geen vee op de weg lopen of langs de kant grazen. Het gaat nu licht regenen en hebben nog 63 kilometer te gaan naar Aliwal North, onze eindbestemming (tussenstop) voor vandaag.

We hebben ons kapot gezocht naar La Riviera Guesthouse. Stond aangegeven dat het aan de Van Speyk Street ligt. Aan de politie gevraagd en die wist ons ook niet te vertellen waar het Guesthouse te vinden was. Aan een paar meiden op straat …. noppes nada…. Daarna aan een mevrouw die in haar tuin stond. Eindelijk raak … die stuurde ons de goede kant op. Blijkt La Riviera Guesthouse helemaal niet aan de Van Speyk Street te liggen. Bijna alle huizen hier hebben een omheining met alarminstallatie, doet zo onvriendelijk aan. Je kunt aanbellen maar ze staan je niet eens te woord bij het hek. Je zoekt je echt een slag in de rondte, dus dit zullen we doorgeven aan M. dat de route zoals beschreven niet klopt, we zitten in een totaal verkeerde wijk.

We arriveren bij het Guesthouse, een terrein met veel witte huizen, tuinen, zitjes, etc. We krijgen een mooie kamer (nummer 5) en zijn de enige gasten blijkt de volgende ochtend. Vanavond eerst nog gegeten in het dorpje en nu lezen en ontspannen. Het regent en we hopen dat morgen de weg naar Lesotho te berijden is in de modder wat je ongetwijfeld gaat krijgen na een nacht regenen.

Nog een stukje info over Aliwal North:

Aliwal North is vernoemd naar het beroemde slagveld Aliwal in India waar Sir Harry Smith, later gouverneur van de Kaap, in 1846 de Sikhs versloeg. Het stadje is strategisch gelegen aan een doorwaadbaar deel van de Oranjerivier, door Bosjesmannen en Voortrekkers gebruikt om de rivier over te trekken. In 1872 werd een ponton gebouwd. Toen de trein vanuit East London in 1855 het stadje kon bereiken, groeide het snel, maar dat veranderde toen de belangrijke spoorwegverbinding naar de Oranje Vrijstaat het stadje links (= rechts) liet liggen. Vandaag staat Aliwal North bekend om z’n warmwater bronnen die hoge concentraties mineralen en gas bevatten. Leuk om te weten is dat de concentratie van gassen van de bronnen zo hoog was, dat het eerste restaurant dat zich in het stadje vestigde zijn fornuizen op dit gas kon stoken. Ook zegt men dat de minerale bronnen geneeskrachtige kwaliteiten zou hebben. De hoge concentratie van mineralen zouden aandoeningen zoals reuma en artritis helpen te verlichten. Bij Aliwal North kun je ook de oude San rotsschilderingen ontdekken in de grotten van de omgeving. Het nabijgelegen Buffelspruit natuurreservaat is de thuisbasis van honderden antilopen en buffels. Zebra's en Oryx zijn ook opnieuw ingevoerd naar het park.Verder is het een centrum voor landbouw en veeteelt, waar vooral wol, maïs, graan, rundvlees en zuivel wordt geproduceerd.