donderdag 12 november 2015

Van Mountain Zebra NP in Cradock naar Addo NP

Vanochtend waren we om 6 uur wakker en om 7 uur ontbijten we na nog een douche te hebben genomen in het huis met de vele kamers en gangetjes. Na het ontbijt kunnen we de was die we 2 dagen geleden hebben ingeleverd bij aankomst ophalen bij de receptie. We krijgen inderdaad 3 zakken terug ….. maar er staat geen prijs bij … ik ruik al onraad … tja ruiken … dat doet de kleding inderdaad. Het blijkt dat onze kleding niet is gewassen. Vreselijk balen en de gastvrouw biedt ons tig keer haar excuses aan. Ik vraag of er in Addo een wasservice is, en ze denkt van wel. Ze biedt zelfs aan om de was na te sturen als tie klaar is. Welnee we nemen het gewoon mee en zien wel waar we de was laten doen. We krijgen van haar een zak koffie mee. Die gaat de koffer in voor thuis omdat we hier geen koffiezetapparaten in de onderkomens hebben. Dus nu nog 2 dagen wachten voor we onze korte broeken en spijkerbroeken weer kunnen dragen en de rest aan t-shirts die we ook nog in de waszak hebben. Het is erg bewolkt en nog niet warm. De wolken hangen zwaar over en tussen de bergtoppen. We hopen dat we het drooghouden vandaag. We vertrekken rond half 9, we hoeven vandaag maar 165 km te rijden … wie weet een keertje vroeg op plaats van bestemming? Inmiddels rijden we weer met een slakkengangetje door de steeds weer terugkerende wegwerkzaamheden.

De omgeving is hier groen in vergelijking met het noordelijk deel waar we al doorheen gereisd zijn en dan bedoel ik echt groene struikjes. We reizen verder richting de Oostkaap (naar het zuiden). Af en toe spettert het wat licht. We zien hier de eerste windmolens. We moeten wel zeggen dat ze hier echt wel aan energiebesparing doen (elektra/water) en schone energie proberen op te wekken met zonnepanelen bij veel van de huisjes.

Vanochtend bij het ontbijt zagen we dezelfde mensen die een rondrit met een groot gezelschap maken. Ze gaan vandaag naar Bloemfontein en gaan daar 2 musea bezoeken. Sommigen vinden het maar niks en zien liever de natuur van Afrika, maar dat heb je nu eenmaal met een georganiseerde groepsreis. Ze vinden ons wel heel avontuurlijk bezig (hebben er al meer gezegd). En het stelt eigenlijk niks voor, je ziet alleen veel meer van wat je zelf wilt zien en je hebt rust aan je hoofd …. Wat een getetter daar bij het ontbijt van die vrouwen, en dat klept maar door ook als ze in de bus zitten, zien de helft van de omgeving niet eens en missen daardoor wel heel veel (dat heb ik ook van anderen gehoord … dus voor ons … dank je wel, daar passen we voor). Back to reality …. We rijden nog steeds richting Paterson (nog 90 km te gaan) Daar gaan we de R342 op tot aan Coerny (ik kan het plaatsje niet op de kaart vinden). Wat een troosteloos weer. Ik zit onderwijl ons blog over gisteren te schrijven want veel om te zien is er op dit stuk niet. Loop aardig achter met het typen er van.

Net even een plaspauze genomen en geen koffie gedronken want het waait hier hard en het is nog steeds koud. Er steekt net een aapje over, weer zo’n grijze vervet monkey. We zien ze nu ook in/op de struiken zitten. Wat een maffe maar wel rappe beesten.

We slaan af in Paterson en de lucht lijkt wat lichter te worden. Veel groen en kleurige bloemen langs de kant. We zijn beiden erg moe. Misschien als we op tijd zijn dat we kunnen relaxen of een tukkie doen. We gaan het zien of we al voor 2 uur in ons onderkomen mogen.

We blijven rijden langs het spoor. Eerst een vervallen stationsgebouw met een dak vol gaten. Even later 2 loco’s, een blauwe en een rode die stil staan weg te rotten. Nu ook weer apen (de beruchte baboons) op én langs de kant van de weg.

Om 12 uur willen we inchecken maar moeten toch (voor het eerst tijdens onze vakantie) wachten tot 2 uur voor we in ons huisje kunnen. We kregen een kaart mee met diverse routes die we binnen het Addo NP kunnen rijden. Ook ons onderkomen ligt in het park. We besluiten nu alvast een gedeelte van een route te gaan rijden. Het is verboden om uit je wagen te stappen of eruit te gaan hangen, dit i.v.m. de aanwezige leeuwen, luipaarden en cheetah’s . Maar ook deze dieren hebben we vanmiddag niet gezien. Ook de olifanten die juist in dit park aanwezig zijn en er om bekend staat dat dit hun leefgebied is, zien we niet. Weer heel veel foto’s gemaakt van o.a. een heuse schildpad (2 verschillende die we tijdens onze route tegenkwamen langs de kant van de weg, zebra’s, eentje met een jonkie … op een paar meter afstand! Geweldige ervaring en heel schattig. Kudu’s (mannetjes en vrouwtjes, sommigen met jonkies), veel wrattenzwijnen (warthog) met gevaarlijke slachttanden, nog meer Burchell’s zebra’s, struisvogels (ook een paartje man en vrouw), vervet monkeys, Red Hartebeest. Het park is ontzettend groen, veel struiken waardoor je het wild amper kunt zien. Het ziet er compleet anders uit dan het Mountain Zebra NP qua landschap en vegetatie. Diverse volgels, gele, witte, zwarte, lange snavels, ook een heel leuke die begon te “roepen” z’n bek (rode snavel) wijd open. Ook leuk op de foto gekomen.

We hebben uiteindelijk veel meer gezien dan dat we hadden verwacht. De route vandaag was via de Domkrag Dam, Woodlands en de Corah loop.

Morgen gaan we verder met de route. Van relaxen of slapen kwam dus niets vanmiddag. Een paar shirtjes, een korte broek en wat ondergoed op de hand gewassen en de spullen voor de nacht alvast uitgepakt. We zitten nu op een bankje zonder rugleuning te wachten op ons eten. We kunnen wel zelf gaan koken want we zijn in alles voorzien maar hebben er geen zin in. Straks relaxen en morgen weer verder speuren naar de olifanten. Ze moeten toch ergens rondzwerven in het park.

We overnachten in Addo NP in een chalet (nr. 11) en genieten nog van een mooie zonsondergang voor we de gordijnen dicht doen.

De bijbehorende foto's heb ik niet in het verhaal verwerkt maar staan alleen onder het kopje "Foto's" !