dinsdag 17 november 2015

Van Knysna naar Oudtshoorn

Na een stevig ontbijt gaan we omstreeks half 9 op weg. Het is half bewolkt (eerst nog wat foto’s gemaakt van het buffet want dat zag er voortreffelijk uit). Onderweg naar George zijn de bergen erg groen. Wat een verschil met de Oostkaap en Freestate. Nog 10 dagen voor we richting huis gaan. Het afscheid van Zuid Afrika komt nu echt dichtbij. Nu eerst op naar de mooie passen en de Cango Caves. Oudtshoorn schijnt ook een heel mooi plaatsje te zijn, dus wie weet wat we daar gaan tegenkomen. Links weer het uitzicht op de prachtig blauwe Indische Oceaan. Halverwege de stad George (wat een luxe panden) nemen we de N 12 en rijden via de Outeniqua pas. Er lopen baboons op de weg. Het landschap lijkt hier op wat we al een aantal keren eerder in de Provence en de Franse Alpen hebben gezien. Na de pas, waar we jammer genoeg aan onze kant van de weg geen stopplaatsen hebben, slaan we af. Hier zien we struisvogels en wijnranken en het landschap wordt meer heuvelachtiger. We komen nu zelf ook het bord “Aftrekplek” tegen aan de kant van de weg (zie ons eerste blog). We rijden langs ons onderkomen (Buffelsdrift) richting de Caves via de “Schoemanspoort” (ook een pas). Bij de Caves aangekomen hebben we een tour geboekt (van een uur) die start om 1 uur. Het is nu half twaalf en we drinken eerst koffie met een broodje erbij. We trekken onze bergschoenen aan. Warm gekleed hoeft niet want het is daar zo’n 18 graden.

We gaan van start om 1 uur, veel uitleg van een gids, maar jammer van de groep Japanners die overal doorheen kletsen en voordringen zodat je maar weinig kan verstaan van wat de gids te vertellen heeft (het is echt niet te geloven, ze gedragen zich overal zo, dat hebben we vorig jaar ook in de VS gemerkt). Maar ik zoek op internet wel wat op over de historie en hoe het allemaal heet, als ik het kan vinden. (zie hieronder dus een klein stukje)

Na de prachtige tour door de caves (mooie warme kleuren en de vreemdste pegels/vormen) rijden we de weg weer terug naar Oudtshoorn en gaan we naar onze overnachtingsplek “Buffelsdrift Game Lodge” waar we twee nachten logeren in een luxe tent aan het water. We zijn erg benieuwd hoe dat eruit ziet. Het lijkt ons wel erg leuk. Er kruipt een schildpadje over de weg en we kunnen hem nog net ontwijken …. ze lopen niet zo hard, hahaha!

We hebben echt een geweldige tent (nr. 2) gekregen met een badkamer en een buitendouche en een heel breed bed. Aan het water waar ook hippo’s zwemmen (als je ze kan zien maar dan moeten ze natuurlijk wel in de buurt zijn). Heel romantisch, met ook ligstoelen op een houten terras aan het water.

Je mag er niet zwemmen i.v.m.de hippo’s . Aan de overkant zien we olifanten lopen, dit zijn de tamme olifanten waarmee mensen kunnen wandelen onder begeleiding van een gids.

We zijn wel gewaarschuwd voor de herrie die de Egyptische ganzen, ook ’s nachts, veroorzaken. Maar daarvoor hebben ze wattenbollen en oorproppen staan die je kunt gebruiken. We schieten ze wel af, hebben ze morgen hier genoeg vlees voor het diner!. Internetverbinding is niet al te goed, dus uploaden zit er niet in.

Nu hebben we ons genesteld op de ligstoelen en genieten van het uitzicht en het kleine beetje zon op ons kleine terras. De tent is erg groot en heeft ook super grote ramen van gaas die ’s avonds afgedekt kunnen worden met tentdoeken. Ook vanuit de badkamer (2 wastafels, toilet, bidet en ligbad en plenty of room) kijk je uit op het meer. We hebben ook een koelkast gevuld met mini flesjes drank, blikjes bier, nootjes, flesjes wijn, etc.

Nog wat foto’s gemaakt van het uitzicht en daarna zijn we richting restaurant gelopen om daar straks om 7 uur te gaan dineren, jeetje wat klinkt dat decadent, gewoon eten dus!. We hebben al gereserveerd en inmiddels drinkt Hannie al 2 weken lang elke avond witte wijn … niet best dus maar wel lekker. Thuis maar weer afkicken. Aangezien ze niks gewend is staat ze na 3 slokjes al op d’r kop maar dat verdwijnt gelukkig na een uur weer …. Heb je dus maar kort plezier van! Het eten was weer geweldig lekker.

We gaan onze tent opzoeken in het donker, lekker genieten en slapen! Tot morgen …!

Nog een stukje over de Cango Caves wat ik op internet heb gevonden:

De Cangogrotten (Engels: Cango caves, Afrikaans: Kangogrotte) zijn een stelsel van grotten vlakbij Oudtshoorn in de provincie West-Kaap. De grotten liggen in de Zwarte Bergen in de Kleine Karoo. Het complex is verdeeld in drie gedeelten (Cango 1, 2 en 3) met een gezamenlijke lengte van meer dan 4 kilometer. De eerste en grootste kamer is ongeveer 90 meter lang, 50 meter breed en tot 18 meter hoog.

De grotten werden al door de San als schuilplaats gebruikt. Er zijn een heleboel San-tekeningen te vinden op de ingangsmuren. De kennis van de grot raakte verloren, en in 1780 werd de grot herontdekt voor een plaatselijke boer, Jacobus Van Zyl, toen die op zoek was naar verloren gelopen vee. Later heeft hij die grotten verder verkend en heeft de eerste kamer ontdekt.

De Cangogrotten worden tot de mooiste grotten van de wereld gerekend.

Een stalactiet is een pegel aan het plafond van een grot, die achterblijft door neerslag uit of stolling van een vloeistof. Voorbeelden van neerslaande stoffen waaruit stalactieten kunnen ontstaan zijn de mineralen calciet en gips. Deze slaan neer uit verzadigd water.

Het grondwater, dat door het plafond van de grot sijpelt, blijft daar in de vorm van een druppel hangen. Door verlies van koolzuurgas slaat de opgeloste calciet tegen het plafond neer als een minuscuul mineraaldeeltje. Dit herhaalt zich bij de volgende druppels en na jaren vormt zich een pegel. Het duurt soms wel duizend jaar eer zich een centimeter stalactiet gevormd heeft.

Een stalagmiet is een druipsteenpilaar van calciet die vanaf de grond omhoog gegroeid is. Stalagmieten komen voornamelijk voor in druipsteengrotten.

Het water dat uit de stalactieten druipt, valt op de vloer. Door de schok slaat het calciet in het water neer en de rest vloeit weg of verdampt. Dit proces herhaalt zich en na verloop van tijd is een opwaarts groeiende pendant van een stalactiet ontstaan.