vrijdag 20 november 2015

Heidelberg (dag 2)

Gisterenavond tot laat met de andere gasten zitten te praten. De filet was heerlijk mals en het werd op een braai klaargemaakt.

Vanochtend vroeg op voor de tour over de farm en als je het zou willen mag je ook op een struisvogel rijden. Leuk als je ervan houdt, ons niet gezien, je voelt je toch compleet gek als je op zo’n beest zit.

We kijken uit het raam en zien dat het licht regent en zwaar bewolkt is. We melden ons om half 8 en horen dat de tour niet doorgaat. In plaats daarvan krijgen we een mondelinge uitleg over het leven op deze farm met de verschillende dieren. Interessant … nou niet echt zo op de vroege ochtend. Daarna ontbijten en hoppa de auto in naar het Bontebok NP, zo’n 60 kilometer hier vandaan. Het regent inmiddels niet meer en het lijkt er op dat de zon straks zal gaan doorkomen. Gisteren was het hier 35 graden. Ff te heet om in de zon te zitten.

Het begint met een stel schapen die de weg versperren, kwestie van afwachten tot ze uit zichzelf aan de kant gaan. Wel een koddig gezicht met van die groene kroontjes op hun hoofd (is gras wat in de vacht op hun kop achterblijft).

Op weg naar het park zien we wederom het bord met de tekst “African Horse Sickness” , Dus hier hebben ze last van paarden ziekte. Weer eens wat anders dat de gekke koeien ziekte.

We rijden het park in en melden ons bij de receptie voor een toegangsbonnetje.

Het eerste stukje gaat nog redelijk over de gravel. We stappen uit en lopen naar de rivier. Inmiddels begint de zon door te komen.

Weer verder om de Loops te gaan rijden ….. potholes, stenen, keien, dat de banden nog niet lek zijn is ons een wonder. De kar rammelt aan alle kanten. Echt niet leuk meer inmiddels. We zien heel in de verte een kudde blesbokken en iets verder op een paar zebra’s. Veel te ver weg om ze goed te kunnen zien.

We balen er nu echt wel van. Je verwacht heel veel en je ziet niks en een klote weg om te rijden. We weten niet meer welke kant we op moeten, het wordt zo onduidelijk aangegeven (eigenlijk niet aangegeven!). Ik zie een auto aankomen en heb ze gestopt. Zij blijken dus ook verdwaald te zijn en er komt er nog één bij. Zo zitten we met z’n zessen te overleggen en iemand heeft z’n GPS ingeschakeld en we zijn maar een kantje opgegaan met 3 auto’s achter elkaar. Je moet zo op de “weg“ letten, dat je nauwelijks nog wat van de omgeving ziet.

Eindelijk kunnen we het park uit en gaan weer terug naar Skeiding Farm. Daar aangekomen is Hannie de achterstallige blogs gaan uittypen en ……

YES ik ben helemaal bij. Vanavond weer voor struisvogel op ons bord gekozen! En eerlijk gezegd .... de biefstuk bij Buffelsdrift was een stuk malser als wat we hier hebben gekregen.

Morgen gaan we weer terug naar de kust en de reis is nu bijna voorbij. We gaan de komende dagen nog naar Hermanus, Kaapstad en Stellenbosch! En dan zit het er echt op.

Tot morgen allemaal!