Wederom met de camper door het Zuid Westen van de USA ..... reizen jullie opnieuw met ons mee?

De schoonheid van Canterbury

Vrijdag 10 februari 2017

van West Melton naar Lake Tekapo

Na het ontbijt en afscheid te hebben genomen van Scott en Robbert vertrekken we omstreeks 9.15 uur richting onze volgende bestemming: Lake Tekapo !

Het is bewolkt geworden maar het weer kan zo weer anders worden vertelde Scott ons. In de verte kijken we uit op de bergen. Hier zijn ook veel vineyards langs Halkett Road (waar Robbert af en toe werkt).

Alweer een lijk op de weg, nu weer een vogel. We komen er de laatste 2 dagen veel tegen (was in Z-Afrika ook al het geval). Het is nu nog maar 10 graden dus de temperatuur zakt steeds verder weg. In ons verblijf was het zo verschrikkelijk koud en ik wil zo graag een beetje warmte voelen. Had ik al verteld over die elektrische deken? Daar kwam ik dus ook gisterenavond pas achter. Direct aangezet tot we gingen slapen. Heerlijk even die warmte voelen als je tot op je bot verkleumd bent. Komt natuurlijk ook van de vermoeidheid, door het weinig slapen de afgelopen 3 dagen. Maar ik moet zeggen … we hebben gelukkig geen last van een jetlag …. hoezeeeee!

Weer ff verder met de tour van vandaag. Aan de linkerkant van de Old West Coast Rd is het landschap vlak maar voor en rechts naast ons zien we de bergen. We rijden nu in zuidwestelijke richting via de Inland Scenic Route 72 (77) en gaan genieten van de uitzichten. We steken de Selwyn River over. Nou ja …. een rivier? Een minibruggetje (je kunt elkaar niet passeren) over een miezerig stroompje water. We krijgen nu een slingerweg naar Glenroy met prachtig uitzicht op Mount Hutt. Weer een tussenstop om foto’s te maken ( en we zijn er al zo vaak uit geweest). Maar je laat dit natuurlijk niet liggen. Alles in je opnemen, veel indrukken en machtig om het te zien net als Rakaia Gorge waar we even later stoppen. Zandsteen rotsen, een rivier zo mooi blauwgroen van kleur, uitgesleten, veel grind ligt er bloot door de lage waterstand.

We staan aan de kant op een wiebelige brug foto’s te maken en als er een auto overheen rijdt kraakt de brug en deint mee. Krakkemikkig net als zoveel andere kleine bruggetjes waar we overheen komen (zoals o.a. Pudding Hill Stream, Ashburton River).

Het zijn stuk voor stuk kleine smalle bruggetjes over bijna opgedroogde riviertjes. We rijden nog steeds door Canterbury waar we gisteren ook al reden op het schiereiland, een erg groot uitgestrekt gebied in Nieuw Zeeland met steeds een andere naam ervoor zoals Lismore en Mayfield Canterbury, teveel om te onthouden. Nu een stukje door Alford Forrest. Het heeft de naam maar er zijn bar weinig bomen te zien.

Voor het eerst sinds we in Nieuw Zeeland zijn zien we herten met grote geweien (zal wel bijna bronstijd zijn). Robert vertelde ons er gisterenavond al over dat ze er hier heel veel te zien zijn en men ziet het ook als een plaag. Veel hunting door mensen omdat de herten geen natuurlijke vijanden hebben zodat het nog enig zins op peil blijft. Maar het is eigenlijk geen doen, het zijn er gewoon teveel. Maar we zien ook enorm veel koeien en schapen in de weilanden, allemaal voor de consumptie. Ook veel landbouwgrond zo links en rechts naast ons. Het valt ons op dat de rivierbeddingen droog staan waardoor er maar kleine stroompjes water overblijven en er veel grind te zien is.

Een stukje voor Geraldine begint het zachtjes te regenen en dit is gelukkig maar van korte duur. Nu rijden we de Upper Orari Bridge over en belanden in Geraldine. Rond half 1 getankt en een broodje gegeten. Daarna vervolgen we onze weg naar Fairlie waar we bij een fotostop een tijdje praten met Hollanders die een dag na ons in Christchurch zijn aangekomen (ook via Sigapore). Ze rijden vandaag naar Dunedin. Ze hebben een paar weken geleden besloten om een reis van 4 weken te gaan maken. Niets geboekt op een paar eerste overnachtingen na. Niets voorbereid en als ze onze ervaring tot nu toe horen en een korte beschrijving van wat we de komende week gaan doen/zien dan vinden ze dat ze toch wel heel wat gaan missen. Ook onze tour van gisteren sprak ze erg aan. Zelf zijn ze Christchurch in geweest en hebben nog wat van de ravage gezien van de vorige aardbeving (en dat had ik graag nog willen zien maar dat kan ook als we in Kaikoura zijn). En naar het schiereiland toe kunnen ze qua tijd niet meer. Ze zijn ook niet op de hoogte van wat er allemaal voor een moois te zien is en wat ze echt zouden “moeten” zien. Keuzes maken! Wij vinden dat jammer voor hen en zijzelf laten ook blijken dat ze wel overhaast te werk zijn gegaan. Tja, op de bonnefooi is natuurlijk spannend maar als je maar eens in je leven daar naar toe gaat dan is onze keuze snel gemaakt. Toch wel voorbereiden is beter dan niks weten en veel missen.

Inmiddels is het zonnig geworden, meer blauw in de lucht en we zijn er blij mee. We passeren Burkes Pass, een gehucht … 5 tellen en je bent er alweer doorheen. Maar we hebben er koffietentjes en een kerk in de gauwigheid gezien en voor het eerst zien we nu een paar kilometer verderop sneeuw op de bergtoppen liggen. Wauwww!!! We rijden de Highway 8 op richting Lake Tekapo. Rond half 3 komen we aan op de Pioneer Drive in Lake Tekapo (dorpje) waar ons onderkomen is met rechts een uitzicht op het prachtige meer “Lake Tekapo” waar we even uitstappen voor een rondje koffie en genieten van het uitzicht voor we op plaats van bestemming zijn. Het ligt hier 710 meter boven sea level. 30 meter verderop staat de huisbaas ons al op te wachten. We krijgen en hartelijk welkom en uitleg over de omgeving én dat het volle maan is en een prachtige zonsondergang rond half negen te zien zal zijn mits het helder weer is aan de kant waar de zon ondergaat. Nu hangen er nog wolken, maar niet getreurd, morgen hebben we een herkansing als het vanavond mislukt. Ook de Melkweg is hier heel goed te zien bij Lake Tekapo (zo’n beetje het helderste punt op het zuidereiland waar het goed te zien is). Ook is hier een officiële observatiepost.

We laden de spullen uit de auto en gaan boodschappen voor een paar dagen doen. Wat een verschil met Nederland. Weinig te krijgen en vreselijk duur. Vanavond zijn we na het eten (wat we vandaag zelf gemaakt hebben) foto’s wezen maken van de zonsondergang. Niet spectaculair zoals “beloofd”. Misschien moet je op een ander punt staan want we hadden veel randvervuiling (huisjes, auto’s etc.) in beeld. Denk ook dat de melkweg er niet inzit vanavond omdat het te bewolkt is. Morgen maar weer een keer kijken.

Het is een heel mooi onderkomen voor de aankomende 2 dagen. Prachtig aan het meer gelegen en ook een direct uitzicht vanaf ons appartement op het meer “Lake Tekapo” en de bergen erachter en ernaast. Beter kun je het niet treffen!


Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!