woensdag 15 februari 2017

Van Otago Peninsula naar Tawanui in the Catlins

Met toch wel wat pijn in ons hart moeten we dit onderkomen en deze omgeving weer verlaten. Het is er zo rustig hier en heeft een prachtig uitzicht en een heel mooie tuin. We nemen afscheid van Peter en Ann. De zon schijnt nu maar vanochtend was het maar 4 graden. Inmiddels is het opgelopen naar 14 graden, niet erg warm maar wel lekker in de auto. We rijden op de highway 1 richting Invercargill. Wat is Dunedin een grote stad (dat hebben we al een paar keer gezien tijdens onze ritje langs de baai). Veel huizen, ook tegen de bergen op en sporadisch wat hoogbouw te zien dus al met al een uitgestrekt gebied waar de mensen in Dunedin wonen.

Aan onze rechterhand zien we de afslag naar de luchthaven Fairfield. Vanaf hier niet te zien en we rijden dan maar verder door het heuvelachtige landschap. Bij Lake Waihola besluiten we even onze benen te strekken, plaspauze te houden en even te kijken bij het meer. Ik zie een mooie vogel (niet één die ik ken) die drinkt uit een plasje water op de zandweg … fotóóó! Bij Milton/Tokoti is er een gravelweg naar de kust die wel heel erg grote stenen op de weg heeft liggen. Daar wagen we onze autobanden maar niet aan en draaien weer naar de highway 1. Er staat bij Milton een prachtige kerk die ik ook nog even op de foto zet.

Parallel aan de weg die we volgen loopt een railway waar we af en toe overheen kruisen, de loco’s hebben voornamelijk veel containers op de wagons staan, ellenlange treinen.

Weer boodschappen gedaan omdat we de komende dagen op een klein parkje staan waar in de buurt geen supermarkt is (er is daar helemaal niks aan voorzieningen) en zijn van te voren al op de hoogte gesteld dat we zelf onze spullen voor ons verblijf moesten meenemen.

Rond half 1 zijn we bij het bord “Welcome to the Catlins” en steken de gelijknamige rivier over. We willen graag naar Nugget Point dus we laten de highway 1 even voor wat het is en nemen de afslag richting Kaka Point. Nog 15 kilometer voor we bij het pad naar het beroemde Tokata Lighthouse zijn waar je een prachtig uitzicht over de Pacific hebt met onder op de boulders en het strand geeloogpinguïns, Sea lions, Southern Elephant seals, Fur Seals liggen. Je kunt ze niet zien behalve als ze bewegen omdat ze dezelfde kleur als de ondergrond hebben. Het uitzicht is grandioos. IK had gelezen dat hier heel spitse torentjes/toppen te zien zouden zijn, maar het zijn grote rotsblokken (nuggets) die een heel mooi geheel qua lijn vormen in de zee.

De vuurtoren is voor het eerst in gebruik genomen op 4 juli 1870. De toren werd gebouwd uit lokaal ontgonnen steen. De verlichtingsapparatuur die was geïnstalleerd kwam naar Nieuw Zeeland op hetzelfde schip als de ontwerper van de vuurtoren James Balfour in 1863 en was oorspronkelijk bedoeld voor de vuurtoren bij Kaap Saunders. Het project daar had veel vertragingen en de apparatuur werd in plaats daarvan gebruikt op Nugget Point. In 1901 werd Walter Hutton Champion de vuurtorenwachter samen met zijn vrouw Alice. Oorspronkelijk werd de vuurtoren aangedreven door een olie brander. In 1949 werd de olielamp vervangen door een elektrische 1000 W lamp, aangedreven door een lokale diesel generator. De generator werd vervangen in de jaren 60 door een verbinding met het lichtnet raster, hoewel de oorspronkelijke lens voor het licht op zijn plaats bleef en gebruikt werd. Het licht werd volledig geautomatiseerd in 1989 en nu gecontroleerd en beheerd vanuit de controlekamer Maritime Nieuw- Zeeland in Wellington. In 2006 werd het oorspronkelijke licht vervangen door een Led baken.

Weer verder ….. lopend naar beneden nog wat meer foto’s gemaakt. Een mooi plekje hier. Wel veel toeristen die af en aan lopen. We vervolgen onze weg via de Catlins Valley Road naar onze bestemming. Het laatste stukje naar Mohua (park) is een lange gravel/zandweg tussen de bomen en heuvels. Op dit verafgelegen terrein (Catlins Eco Cottages bij Tawanui) liggen 4 huisjes die zijn vernoemd naar inheemse vogels: de riororio , de korimako, de kahu en de karearea. Wij krijgende sleutel van het huisje kahu , die ze ook wel het honeymoon huisje noemen. We kijken uit op de heuvels met grazende schapen. Een aardig grote kamer met bed , keuken, zitje, veranda, badkamer. Al met al weer een aardig leuk onderkomen. Nu in de relax modus!