Donderdag 2 maart 2017

Abel Tasman Coast Bush Walk

Om 8 uur zit ik al achter de PC om nog 3 campings in de staat California te boeken. Het tijdverschil met daar is ca. 21 uur. Bij ons is het al 2 maart maar in California is het de ochtend van 1 maart, de datum van reserveren kan vanaf 1 maart en je moet er snel bij zijn anders zijn alle plekken al vergeven aan anderen. We hebben mazzel en kunnen ze alle drie boeken. Mooi, de volgende pas als we thuis zijn op 16 maart, want precies op die dag kan ik nog een andere camping boeken. Niet vergeten door alle commotie en moeheid als we terug zijn. Want dan is het echt pech hebben. Maar we zitten nu hier vakantie te vieren en vergeten nu weer even de USA.

Vandaag gaan we langs de Tasman Bay rijden en lopen. We starten vanaf Ruby Bay (bij Mapua) en volgen de binnendoor weg naar Motueka waar we de H’way 60 oppakken en rijden noordwaarts langs de kustplaatsen Tasman, Mariri, Motueka, Riwaka en Kaiteriteri. Net voorbij deze plaats stoppen we om een korte wandeling de maken naar de zee om de Split Apple Rock te zien. Hij ligt er schitterend bij in het blauwe water. Echt de moeite waard om deze wandeling met een sterke klim op de terugweg naar boven te doen. We rijden door tot iets voorbij Marahau waar de weg stopt en je wandelingen kunt doen van zeer verschillende lengtes van dagtochten tot meerdaagse tochten door het Abel Tasman NP. Dat gaan we dus niet doen. We gaan een gedeelte van de Abel Tasman Coastal Track lopen en kiezen ervoor om door te lopen tot Apple Tree Bay met diverse stops bij Porters Bay en Coquille Bay en tussendoor zien we mooie bounty achtige stranden. Soms lopen we even naar beneden waar het kan. Dan kom je uit op heel smalle strandjes (het is vloed).

Nadat we bij Apple Tree Bay zijn uitgekomen keren we om en lopen dezelfde route terug en zien diverse uitzichtpunten nu vanaf een andere kant. Grappig dat je op de heenweg die niet hebt kunnen zien omdat er bomen in het zicht stonden o.i.d. Op de heenweg was het vloed en nu trekt de zee zich terug wat weer heel andere beelden geeft. Grote stukken water zijn ingeruild voor begroeiing en zandbanken zodat er een heel ander landschap voorbijkomt. We zien een heel grote blauwe vogel met een rode snavel die amper te zien is omdat tie in het water staat onder een nogal donker bosje. Ik had hem niet gezien maar Ruud wel. We hebben net opgezocht hoe die heet: de “variable oyster catcher” oftewel een Torea. Ook zien we een zwarte vogel met een zeer lange rode snavel en rode poten op het strand wat net droog ligt staan pikken. De naam van deze zoeken we nog op. Dan nog een grijsachtige vrij grote vogel …..ook dat zoeken we op. We hebben geen vogelboekje en gaan dat ook niet aanschaffen, hahaha! Wikipedia zal wel uitkomst geven.

We komen terug waar de auto staat en zien weer een andere beschilderd busje. Fotoooootje! We gaan terug naar huis en komen op het punt waar we het bordje Bowie hebben zien staan. Even uitstappen want dat moet natuurlijk ook op de foto. Waar het op slaat daar in NZ weet ik niet maar voor mij is het nu ff de achternaam van David, hihi.

Vrij laat komen we thuis en nu snel alles regelen voor het eten, dan het eten zelf wat we buiten kunnen doen en daarna blog bijwerken, foto’s uploaden, batterijen opladen en pas na 10 uur even de tijd om te lezen. Het was een leuke wandeling vandaag zo bovenlangs de kust op een bospad wat verkoeling gaf.