Vrijdag 10 maart 2017

Naar Wai-O-Tapu Thermal Wonderland

Vandaag gaan we op zoek naar moddervelden, geisers, etc. en zien overal uit de grond stoom komen. Heel apart om te zien, dat kennen we in Nederland niet. De mensen die zo’n natuurlijke bron bij hun huis hebben zijn er gelukkig mee want ze hebben gratis warm water en verwarming. We komen eerst aan bij de mudpools. Niet zo heel veel activiteit want het borrelt op sommige punten een klein beetje. Wel kom ik een heel klein poeltje tegen waar de modder heel mooie kringen vormt (wat ik op een ansichtkaart heb gezien, en er danig van onder de indruk was. Dat was een heel groot veld, maar toch!) Foto’s gemaakt en bij het visitor centre gevraagd waar we meer kunnen gaan zien van thermale bronnen. Zij verwijzen ons door naar Wai-O-Tapu Thermal Wonderland.

We zien als we daar aankomen een folder en daar staan prachtige foto’s van de diverse bronnen, meertjes, grotten etc. op. We besluiten de tour te gaan lopen en betalen het entreegeld. We krijgen een routebeschrijving mee en ook alle bronnen/punten worden uitgelicht van wat waar te zien is en wat het precies is. Ik ga hier geen gedetailleerde omschrijving neerzetten want dat wordt dan een bladzij op 6 om alles te gaan omschrijven. Nu dus op pad met de camera in de aanslag. Het is helaas wel bewolkt dus de kleuren zullen niet zo mooi zijn als met een blauwe hemel. Maar het is wel droog op dit moment dus we hebben wat dat betreft dan wel weer mazzel.

Het thermische gebied Wai-O-Tapu beslaat zo’n 18 vierkante kilometer en er is maar een klein gedeelte open voor het publiek. Het is een beschermd reservaat en is het grootste thermisch actieve gebied in de “Taupo Volcanic Zone”. Het gebied ligt vol met ingezakte kraters, koude en kokende poelen van modder, water en stoomwolken. De eerste vulkanische activiteiten in dit gebied gaan zo’n 160.000 jaar terug in de geschiedenis. De waterafvoer in het gebied loopt via de Wai-O-Tapu stroom die in de Waikato River uitmondt en vervolgens in de Tasmanzee. Kokende bronnen en vulkanische gassen geven tal van mineralen in het water die ervoor zorgen dat er geen vissen in deze stroom kunnen leven. De kleurenvariatie in het gesteente wijst op de aanwezigheid van een groot aantal mineralen zoals groen (arsenicum), oranje (antimonium), geel/roze (zwavel), rood/bruin (ijzeroxide), paars (mangaan), wit (silicum), zwart (koolstof).

We genieten volop van de diverse bronnen, poelen, terrassen met name van de Regenboogkrater, het Schilderspalet, de Champagne Poel en het Bad van de Duivel die telkens verandert van fel geel naar felgroen wat heeft te maken met de hoeveelheid licht en bewolking. Totaal zijn er zo’n 25 poelen, grotten, terrassen, kraters, watervallen, geisers en de diverse paden door het bos.

Wat is dit ontzettend mooi om te zien. Zal wat foto’s toevoegen maar het geeft op de foto’s niet zo mooi weer wat we in het echt gezien hebben. En het schijnt nog mooier te zijn als de lucht blauw is. Een goed besteedde dag achteraf gezien en het begint pas te regenen als we het park verlaten. Wat een mazzelkonten zijn we.

Om 3 uur zijn we weer terug bij ons huis met uitzicht op het meer. Eerst een bakkie koffie en dan net alsof we thuis zijn een wijntje erachter aan (het is onze standaard vrijdagmiddagborrel dag in de kroeg als we in Nederland zijn) voor we om 5 uur naar Hugh en Mandy, de eigenaren van ons huis en dit landgoed wat hij zelf in de loop van de jaren heeft gebouwd en aangelegd, gaan om verder te praten over de weg naar Coromandel en te bellen met de eigenaren aldaar.

We worden verwelkomt met wijn, water, toastjes met kaas etc. en babbelen gezellig tot een uur of 7 en gaan dan echt richting huis om te gaan koken en douchen. We hebben inmiddels geprobeerd om contact met Nederland te maken via mijn foon en die pakt alleen als ik midden op een groot grasveld sta. Het is nog te vroeg om met de reisorganisatie te bellen dus dat gaan we bij ons eigen huis wel proberen vanavond. De weg naar Coromandel is weer open dus we kunnen morgen wel van start al wordt ons wel aangeraden eerst in de ochtend te informeren of alle wegen nog steeds open zijn omdat het de hele nacht weer gaat regenen.

Heb om 9 uur geprobeerd om bij ons grasveldje te bellen maar krijg geen bereik hier en het is nu te gevaarlijk om in het donker naar Hugh te lopen om het daar te proberen, ook het tijdstip is ff te laat om ze wederom te storen. We horen het morgen wel of we door kunnen gaan naar Coromandel en via welke weg, de oost of de westkant .

Nu nog een poosje lezen voor we het bed induiken.