Van Morro Bay naar Goleta

Zaterdag 9 september 2017

Lekker rustig aan vanochtend en pas tegen 9 uur vertrokken. Eerst richting de opmerkelijke Rock in zee die we gisteren op de heenweg al zagen liggen. We lopen een stukje om zo dichtbij mogelijk te kunnen komen. De Portugese kapitein en ontdekkingsreiziger Juan Rodríguez Cabrillo noemde de rots in de zestiende eeuw 'El Moro', omdat het leek op het hoofd van een Moor. We zien een pelikaan in het water, voor ons een zeldzaamheid. Wat een troosteloos weer, het is zwaar bewolkt en koud, zo jammer want dit is het laatste stukje weg wat we langs de Pacific rijden nu richting het oosten om de 101 en daarna de 1 weer op te pakken. De eerste tankbeurt zit erop … wat gaat daar een sloeber benzine in zeg. We komen de eerste palmbomen tegen op een brede weg net voor we de 101 S oprijden. Bij Pismo Beach pakken de we de 1 S weer op en zien en gigantisch RV park. Kont aan kont, zij aan zij, niet leuk maar het is hier erg toeristisch vlakbij zee dus iedere ruimte wordt benut.

Het begint op te klaren , je zou bijna je zonnebril opzetten haha. We zien sanddunes en rijden zo van het toeristische gedeelte naar een industrieterrein. Bij Arroyo Grande (1) zien we de oceaan weer liggen met prachtige geel/witte zandduinen. We komen het plaatsje Guadelupe tegen en rijden langs de Vandenberg Air Force Base. Het begint nu serieus blauw te worden, flets blauw dan hè! Stel je voor een strak blauwe hemel hahaha dat is ons voorlopig denk ik niet gegund.

Dit stuk van de Highway 1 ziet er veel mooier uit dan waar we vanochtend begonnen. Geen fabrieksterreinen en toeristische rampgebieden met RV’s en vakantieparken (huizen). We dalen en stijgen. Om 12 uur, lekker warm in de zon, koffie gedronken en gegeten en nu rijden we verder langs de Pacific met eerst nog een geweldige view dwars door de bergen. We rijden pal langs de grote oceaan met opmerkelijk een spoorlijn erlangs en boorplatforms. Om half 2 komen we aan op de camping “El Capitan State Beach” waar we plek 128 hebben gereserveerd. Het is een terrassen camping en wij staan nu helemaal bovenaan en kijken zo op zee uit. Drie jaar geleden hadden we dezelfde plek gereserveerd maar toen stond er een caravan die nog weggesleept moest worden en dat schoot niet op. Om 7 uur ’s avonds was dat nog niet gebeurd en kregen toen een andere plek die beneden op de camping nog vrij was. Echt een tegenvaller toen. Maar nu mazzel dat we er kunnen staan. Deze camping heeft alleen toiletten en een klein waterkraantje , lekker eenvoudig, geen luxe! Na de RV te hebben geparkeerd en de luifel uitgeschoven , jaja serieus zon hier, de stoelen buiten gezet en even alles laten bezinken. Na de koffie zijn we naar het strand beneden gelopen en wat foto’s gemaakt. Met de voeten in de pacific , wat is het heerlijk weer, de zon schijnt en dit geeft echt een vakantiegevoel na alle voorgaande zwaarbewolkte dagen. Weer terug naar boven en buiten op onze campingstoelen een wijntje en water erbij. Ideaal! We hadden wel de pech dat we na op het strand te zijn geweest de onderkant van onze voeten en slippers vol met teer zaten. Gelukkig wel benzine bij de hand waarmee we het weg konden krijgen. Vanavond staat er spaghetti op het menu en nu hopen op een mooie zonsondergang.