Bryce Canyon NP naar Zion NP

Vrijdag 22 september 2017

Brr…. wat was het weer koud vannacht, zelfs in bed was het niet lekker warm en hebben daardoor we niet veel geslapen. Om 8.45 uur vertrekken we met de verwarming aan, via de UT 12 W, en komen al snel bij Red Canyon. Helaas zijn er grijze dikke wolken met af en toe een klein stukje blauw in de lucht te zien waardoor de rotsen niet mooi uit de verf komen. Jammer dat we ook bij een aantal plekken niet kunnen stoppen. Nu verder langs de 89 S waar een schattig winkeltje, met allerlei tweede hands spulletjes binnen en buiten, staat. Onderweg zien we veel groen in de vorm van naaldbomen dus geen herfstkleuren te zien hier, oude houten vervallen schuurtjes en huizen (via Kane County en Stout Canyon). We naderen Zion NP via de Zion-Mount Carmel Highway aan de oostkant van het park. Wat een drukte op de parkeerplaatsen. Eerst komen we nog langs Checkerboard Mesa, een rotsformatie die de tekening van een schaakbord heeft. Gelukkig kunnen we hier wel parkeren. Wat een prachtige rots is dit en we maken ook heel wat foto’s. Veraf en dichtbij om het patroon er zo mooi mogelijk op te krijgen. We willen eigenlijk zo snel mogelijk richting de tunnel omdat het best druk is.

De weg stijgt sterk via een aantal scherpe haarspeldbochten en je hebt een prachtig uitzicht over Zion Canyon. Na ruim 3 mijl kom je bij de eerste van twee in 1930 aangelegde tunnels. Omdat de tunnel erg smal is, moeten bestuurders van voertuigen van meer dan 2.40 meter breed en/of meer dan 3.40 meter hoog, zich vooraf melden bij de ingang van het park. De rangers zorgen dan dat het tegemoetkomende verkeer wordt tegengehouden, zodat je de volle breedte van de tunnel kan gebruiken. Dit kost 15 dollar. We zijn evengoed vrij snel aan de beurt en betalen de 15 dollar (deze permit mag je binnen een week nog een keer gebruiken, bijvoorbeeld om weer via dezelfde uitgang dit park te verlaten). Goed om te weten. Het staat ons bij dat we in 2014 10 dollar moesten betalen en dan is de prijs dus aardig opgeschroefd. Het duurt gelukkig niet al te lang voor we mogen gaan rijden. Ook gaan de personenauto’s direct mee en als we aan de andere kant de tunnel uitrijden verbazen we ons over de hoeveelheid auto’s die er staan. Wat een file en dat op dit tijdstip. Dat wordt waarschijnlijk onze plannen bijstellen voor overmorgen.

We zien dat we niet bij Watchman Campground hebben geboekt maar bij Zion Campground. Waarom? We zouden het niet meer weten. Misschien was Watchman al vol? Het is hier ook super druk in dit park dus dat laatste kan wel het geval zijn. We vragen bij Watchman Campground waar we Zion Campground kunnen vinden. Het is iets verderop en rond half 2 checken we in bij de receptie en krijgen plek nummer E 14. Niet onaardig maar ook hier een overvolle camping. Wat is er toch aan de hand? Vergeleken met 2014 is het overal een stuk drukker. Komt het door de maand september? In 2014 waren we er in juni en was het allemaal goed te doen. Heel rustig overal. Meer Japanners? Meer mensen uit de USA zelf die het wat breder hebben gekregen of Europeanen waar het goed mee gaat? We weten het niet. Eerst na de installatie van de RV een bakkie doen en direct door naar de Springdale shuttlebus waarvoor er aan de overkant van de camping een halte is. Deze gaat naar het Visitor Center en daar moeten we overstappen op een andere, de Zion Canyon shuttle bus van het park zelf. We rijden eerst naar het verste punt en van daaruit terug richting camping met eerst tig stopplaatsen waarvan we er een aantal bezoeken. Wij stappen uit bij de Temple of Sinawava, Big Bend, Weeping Rock, The Grotto, Court of the Patriarchs. Bijna overal staat de zon op de verkeerde kant dus heel moeilijk om het duidelijk op de foto te zetten. Bij de Big Bend heb je zicht op de Virgin River, Angels Landing en op de Great White Throne. Allen best imponerend maar het is zo hoog en we staan zo dichtbij zodat je ook dit niet goed op de foto krijgt. Tussen Weeping Rock en The Grotto zien we de Great White Throne (2.056 meter), Angels Landing (1.765 meter) en The Organ (1.554 meter). Bij de laatste “Court of the Patriarchs“ heb je een mooi uitzicht op The Three Patriarchs, dat zijn drie bergtoppen die zijn vernoemd naar de drie bijbelse stamvaders Abraham (2.101 meter), Isaac (2.081 meter) en Jacob (2.083 meter).Deze liggen nog aardig in de zon maar is wel moeilijk om ze alle drie tegelijkertijd op de picture te krijgen. Ook de Virgin River krijgen we te zien. Een beetje groenig maar wel mooi.

Tegen 5 uur zijn we weer terug op de camping. We hebben nog even zon en kunnen eindelijk een keer buiten zitten en genieten van een glas wijn. Vanavond gaan we een paar hikes uitzoeken die we morgen gaan lopen.

Info over Zion NP:

Zion heeft een oppervlakte van ongeveer 600 km², en het bestaat uit een aantal hoge plateaus die worden doorsneden door diepe canyons. Het belangrijkste gedeelte is Zion Canyon. Dat is een ravijn, 24 kilometer lang en 800 meter diep, met hoog oprijzende wanden en hellingen. Het ravijn is uitgeslepen door de Virgin River, en dankzij die rivier heeft Zion Canyon nu rijk gevarieerde flora en fauna. Als in het voorjaar de sneeuw in de bergen smelt, voert de Virgin River grote hoeveelheden puin en sediment af. Daardoor is het erosieproces dat Zion Canyon en de diverse zijdalen heeft gevormd, nog steeds volop gaande. In het noordwesten van het park liggen de Kolob Canyons, een aantal parallel naast elkaar gelegen kloven waarvan de wanden ongeveer 600 meter hoog zijn.