Grand Canyon North Rim

Dinsdag 26 september 2017

Het voelt wat minder koud als/dan gisterenmorgen maar het eerste wat we doen is de kachel aanzetten. Dat helpt in ieder geval tegen het door en door koud worden. Om half negen gaan we op weg naar de Cape Royal Road waar we een stukje van gaan rijden. Het is een bochtige smalle weg maar we komen geen enkele auto tegen. Eenmaal 2 achter ons die we laten passeren. We rijden eerst naar Point Imperial waar het hoogste punt van de Grand Canyon is met z’n 2683 meter. Wat een prachtig uitzicht over de canyon. De lichtval is mooi en we zien in de verte een meander lopen. Het is hier heel rustig met maar één ander stel en we staan hier te genieten. Maar naarmate de tijd verstrijkt worden het er meer. Eerst lopen we een stukje tussen allemaal verbrande bomen (in 2000 afgebrand) maar dat is zo triest om te zien en eentonig natuurlijk dat we weer omkeren en een ander “pad” bij de Canyon oppikken.

Daar hebben een heel stuk langs de canyon gelopen waar we dus weer met z’n tweetjes waren. Wat een genot om dat te ervaren. Heel anders dan bij Bright Angel Point waar de weg er naartoe al druk is en bij de uitkijkpunten idem dito met veel gekakel en geschreeuw. Als je de weidsheid, je eigen nietigheid ervaart ….. dat kan alleen als het heel rustig is en dat maken we nu mee. Stelletje bofkonten zijn we! Je overziet hier het oostelijke eind van de Grand Canyon en kijkt uit over de Painted Desert en het uitzicht op het "eiland" Mt. Hayden, waar je heel sterke kleurcontrasten in de kloof ziet. Ook kijk je uit over het 1000 meter lager gelegen plateau van het Navajo-reservaat. Dit uitgestrekte gebied is heel droog en je ziet heel veel spleten en kloven. Tig foto’s gemaakt natuurlijk en je ziet het licht spelen met de natuur. Steeds weer worden andere stukjes belicht, een constant veranderende view.

Weer terug bij de camper staan er al wat meer auto’s maar de meeste mensen blijven op dit punt de Grand Canyon bekijken. Tijd voor koffie en koek en dan terug om een andere trail te gaan lopen. Verder dan dit punt willen we niet rijden want even verderop is het haarspeldbocht na haarspeldbocht en met een RV is het moeilijk manoevreren. Je kunt het met een 25 ft berijden maar wordt niet aanbevolen. De weg naar het eindpunt Cape Royal is nog zo’n 30 kilometer maar omdat het drukker wordt heb je waarschijnlijk geen plek meer om te parkeren bij de diverse uitkijkpunten met een RV. Het advies wat we gisteren kregen was ook om als we het wel zouden gaan proberen heel langzaam te rijden en goed op de takken te letten i.v.m. de zijspiegels en je vooral niet te laten opjagen door auto’s achter je want je moet echt heel goed op de weg blijven letten zo smal en bochtig is het stuk wat na dit punt komt waar we nu zijn. Maar je houdt daardoor de boel wel op. Veroorzaak je toch nog een file hihi en dat willen we anderen niet aandoen. Ook qua tijd is het eigenlijk niet haalbaar 30 kilometer slow motion heen en daarna weer terug.

Weer bij het beginpunt aangekomen rijden we door naar de camping en gaan een paar broodjes smeren. Het is nog vroeg en we lopen de Transept Trail die je oppikt bij de campground. We lopen regelmatig langs de rim en hebben beauty’s van uitzichten. We klimmen en dalen over een smal pad en het is weer heel anders dan gisteren. We zitten op een rots te genieten en ineens een eekhoorntje die echt nieuwsgierig is en niet direct het hazepad kiest. Probeer er maar eens een knappe foto van te maken. Dat beestje zit geen moment stil. We hebben ze al in diverse parken gezien maar die waren zo weer foetsie net zo rap als de salamanders. Ook komen we regelmatig een ander stel tegen waar we telkens even mee staan te praten. Op een gegeven moment excuseert de mannelijke helft zich en zegt dat tie ons echt niet aan het stalken is, hahaha!

Uiteindelijk komen we uit bij de Grand Canyon Lodge waar ik nog even naar Bright Angel Point loop en Ruud bovenaan blijft en gaat zitten op één van de stoelen buiten met uitzicht op de Canyon. De Colorado River is vanaf Bright Angel Point niet zichtbaar maar wel kan je veel rotsformaties zien die soms wel bijna zo hoog zijn als de rims. De meest opvallende rots is wel de Brahma Temple. Als ook ik verzadigd ben van het uitzicht bij Bright Angel Point klim ik omhoog waar Ruud al een poosje heerlijk zit en samen genieten we van de zon die af en toe door het wolkendek prikt. De hele dag is het al bewolkt met veel wit in de lucht, jammer maar het zit qua zon en warmte niet mee deze vakantie. Na een poosje lopen we weer terug via de Bridle Path naar de camping en drinken …. ja wat anders …. koffie! Ik ga de camper van binnen weer een keertje schoonmaken en Ruud schilt buiten de piepers. Het was weer een leuke dag te midden van de prachtige natuur. Wat we nu mooier vinden: de South of de North Rim? Tja dat is moeilijk te zeggen. We hebben natuurlijk niet de hele weg naar het eindpunt gereden dus weten niet hoe weids het uitzicht daar is. Wel dat je daar de Desert View Watchtower die helemaal aan het begin van de tour naar/langs de South Rim staat kunt zien liggen. Maar vanaf dat punt zie je nog niet de weidsheid van de GC.

Hier aan de North Rim is het een stuk rustiger dan wat we 3 jaar geleden bij de South Rim hebben ervaren, en daar zal het nu zeker weten nog drukker zijn geworden. Ik kan het niet echt vergelijken. Beide kanten hebben hun eigen karakteristieke kenmerken.

Info over de North Rim:

Een van de bekendste Nationale Parken is de Grand Canyon in Arizona. Het wordt beschouwd als een van de zeven wereldwonderen der natuur. Miljoenen jaren geleden werd hier een deel van de aardkorst omhooggedrukt; daardoor ontstond het Colorado Plateau waar de Grand Canyon nu een onderdeel van is. De Colorado River heeft zich gedurende de laatste 6 miljoen jaar een weg gebaand door de rotslagen van het Colorado Plateau, waarbij het gesteente steeds verder werd (en nog steeds wordt) weggeslepen. Omdat elke rotslaag weer uit een ander soort gesteente bestaat, zijn de effecten van de kracht van het water overal verschillend. Hierdoor is een gecompliceerd stelsel van diepe, grillig gevormde ravijnen ontstaan. Behalve het water van de Colorado River hebben ook andere eroderende krachten, zoals vorst en de wind, veel invloed gehad.

Het Nationale Park wordt door de kloof in twee helften verdeeld, die hemelsbreed maar 16 kilometer van elkaar zijn verwijderd. Maar als je met de auto van de zuidzijde (de South Rim) naar de noordzijde (de North Rim) wilt rijden, dan moet je een afstand van maar liefst 315 kilometer afleggen! Je kan de Grand Canyon bekijken vanaf de verschillende uitkijkpunten aan zowel de South Rim als de North Rim. Dit is vooral erg mooi als de zon opkomt of ondergaat, je ziet dan de prachtige kleuren in de ravijnwanden, die veroorzaakt worden door de aanwezigheid van mineralen. De North Rim ligt ongeveer 2400 meter boven de zeespiegel, dat is zo'n 300 meter hoger dan de South Rim. Van het totaal aantal mensen dat elk jaar de Grand Canyon bezoekt, komt slechts 10% in dit gedeelte.