Golden Gate Bridge .... in de mist of niet?

Zondag 1 juni

Naar de Golden Gate Bridge en de baai!

Wel wat erg kort geslapen maar dat zal wel komen door het tijdverschil wat we nog in ons lijf hebben. Sommigen zeggen een jetlag, maar je bent gewoon wat van slag. Ingebouwde wekker moet nog bijgesteld worden. Komt vanzelf weer goed.

Na het ontbijt de rugzak weer op en op weg naar de Golden Gate Bridge. Is zo’n 3 en een half uur lopen. Wat zijn de wegen hier stijl. Gelukkig een goede conditie. Helaas ging het met de bloedspiegel van Hannie verkeerd en moesten we stoppen. De brug was al wel in beeld. De bovenkant van de bridge in de mist, maar dat is eigenlijk wel leuk voor de foto’s. Een paar met mistflarden en een paar in z’n totaliteit te zien in de zon. Dat laatste is vandaag niet gelukt. De bewolking bleef de hele dag boven de brug hangen. We hebben dus niet op de brug zelf gelopen, maar waren wel vlak in de buurt. Na wat broodjes met kaas zijn we langs de baai al lopend teruggegaan. Ook kwamen we meetapparaat tegen met ook uitleg over het uitzetten en krimpen van de staalkabels van de brug bij temperatuurverschillen. Weer wat geleerd. Af en toe van het uitzicht genieten op een bankje. Het bleef best wat koud zo aan het water met een toch wel harde wind. Alcatraz lag gelukkig niet in de mist dus die konden we wel aardig op de picture zetten. We kwamen het Maritiem Museum tegen. Daar hebben we een pas gekocht voor 80 dollar die we straks ook nodig hebben om de Nationale parken in Amerika die wij op onze reis tegen gaan komen in te mogen rijden. Dus geen lange wachttijden om een pas aan te schaffen bij het eerste park, Yosemite NP, dat we gaan bezoeken. De pas hebben we nu in de pocket! Leuk om het museum van binnen te zien. Allemaal oude werktuigen, maar ook de spiegel in de bovenkant van een oude vuurtoren. Tijd om verder te gaan. We wisten dat hier in de buurt zeeleeuwen zouden kunnen liggen op de steigers vlak bij de pier. Je rook het al in de verte en het is een zeer luidruchtig volkje. Wat een lawaai zeg. Maar erg leuk om ze te zien.

Tijd om de keel te smeren met wat vocht. Dus wederom een koud pilsje en een flesje sap. Aan het einde dus weer het Hard Rock Cafe waar Hannie op de foto wilde met haar idool Janis. Gelijk nog een foto buiten gemaakt. Hannie wil niet graag op een foto, dus dit was een kans die Ruud niet kon laten liggen. Aan het eind van de middag Fish and Chips gekocht en dat opgegeten op een bankje waar we konden kijken en luisteren naar een straatmuzikant (daar zijn er heel wat van op dat kleine stukje wat we tot nu toe gezien hebben). Ook veel meeuwen die zowat het eten uit je bakje pikken. Wat een brutale krengen zijn dat zeg! Vandaag dus weer heel wat gezien. We zijn terug naar ons hotel gelopen en konden dus nu, waar we gisteren de puf niet meer voor hadden, ons blog bijwerken.

Morgen gaan we de camper ophalen. Weer een nieuw avontuur wat ons te wachten staat!

Eindelijk is het zover .... op naar San Francisco!

Zaterdag 31 mei

Eindelijk is het zover … we vliegen vandaag naar San Francisco!

Al vroeg opgestaan omdat de taxi ons tegen 6 uur zou komen ophalen. Zo, die is er vroeg bij, om vijf over half zes komt tie voor rijden. Wij waren gelukkig al klaar met de laatste voorbereidingen. Koffers en rugtassen in de achterbak, deur op slot en hoppa de taxi in. Nu begint het wat meer door te dringen dat het echt zover is. De chauffeur heeft ooit in onze woonplaats gewoond en merkt al op dat er enkele dingen veranderd zijn, gezellig zo’n praatje. Ook over de security, een onderdeel wat ook bij zijn werk op Schiphol hoort. Wij zijn z’n laatste “vrachtje” voor hij op huis aan kan.

En daar staan we dan op Schiphol. Boardingpassen hadden we al uitgeprint. Dus ging lekker vlot met inchecken van de bagage. Wat een pracht systeem. Geen lange rijen meer. Wat winkels bekeken. Muziekblad voor Hannie en een krant voor Ruud gekocht om onderweg te lezen. Nog een bakkie koffie voor vertrek. Ja hoor dat hebben wij … op het moment dat de koffiemachine aangaat valt de stroom bij die tent uit. Ja, dat kan wel een uur of twee duren voordat het opgelost is. Pech, dan maar wachten tot in het vliegtuig. Helaas vertrekt het vliegtuig niet om 9.50 uur maar kunnen we pas om 9.45 uur instappen. Ze waren vergeten het vliegtuig schoon te maken en daarna moest de security nog een inspectie doen. Het instappen ging ontzettend vlot door die vertraging. Opschieten met die handel en de lucht in. Vertrokken vanaf de Polderbaan. Dus wel een eind taxiën.

Opstijgen … brrr wat voelt dat rot. Maar eenmaal op hoogte is er niks meer aan de hand. 11 uur vliegen voor de boeg, maar de captain vertelde ons dat we er iets langer dan 10 uur over zouden doen.

Het vliegen ging verder heel goed. We hebben ons geen moment verveeld. Geen idee dat we zolang uiteindelijk in het vliegtuig hebben gezeten. Films en docu’s gekeken. Zeer regelmatig iets te eten en/of te drinken. En nadat we het grootste deel van de reis boven de bewolking hebben gevlogen zagen we plots de lucht beneden ons opklaren en zagen we de Rocky Mountains (we vlogen nog over Canada). Wat een prachtig gezicht die zon die scheen op die besneeuwde bergen(toppen), de rivieren, meren. Oh, wat staat ons nog te wachten? De route konden we via een schermpje volgen. Leuk is dat! Is dat nu Mount Helen die we zien? Straks maar op de kaart kijken op dat klopt.

En daar vliegen we langs de kust (baai) van SF. De captain zou ons waarschuwen als we de Golden Gate Bridge in zicht kregen. Helaas te veel bewolking boven de brug, dus niks gezien. Ik zag al voor me dat alle passagiers die aan de rechterkant van het toestel zaten plots naar links zouden komen kijken. Vliegtuig helt te ver over naar links en hoppa de oceaan in, hahaha. Nee gelukkig niet, we kunnen straks echt SF gaan bekijken.

Nu de paspoortcontrole bij de douane, na alle vingerafdrukken van beide handen, een iris scan, en een kort praatje kwamen we toch vrij vlot door de douane. Nu op naar de BART voor een ritje naar downtown SF. Jeetje wat scheurt dat ding hard door de vele tunnels. Ruud had al opgezocht hoe dat met het kopen van een kaartje gaat en waar we eruit moeten. We kwamen na een half uur BART en 10 minuten lopen bij ons hotel. Dacht dat we wel kapot zouden zijn na zo’n reis maar dat viel erg mee. Volop zon in SF en dan valt het niet op dat het eigenlijk al 11 uur ’s avonds is Nederlandse tijd. SF tijd is 2 uur ’s middags. Inchecken, spullen de kamer in en rugtassen om en richting Fisherman’s Wharf. Wel een behoorlijk eindje lopen maar na zo’n zit van meer dan 10 uur is dat wel effe lekker.

En wat kwamen we tegen … het Hardrock Cafe. Die hadden we eigenlijk op de planning staan voor morgen. Maar als je hem nu toch al ziet dan ga je natuurlijk wel ff naar binnen. Wat kom ik als eerste tegen …. je zult het niet geloven …. een etalage geheel met foto’s en wat attributen van Janis Joplin. Niet te geloven zeg! Helemaal in juichstemming. Hebben daar lekker koud bier en jus gedronken en natuurlijk de nodige foto’s gemaakt van foto’s en posters, kleding en gitaren van andere artiesten en bands die aan de wand hingen. Je begrijpt …mijn dag kon niet meer stuk. Ook de Cable car zien rijden. Niet één keer maar telkens weer. Wat een vervoermiddel zeg. Stijl de heuvels op en stijl weer naar beneden. Lijkt wel een rollercoaster als tie naar beneden gaat. Daar gaan we ook nog een keer in als we van onze trektocht terug zijn. Gaaf lijkt ons dat!

We kwamen om 8 uur ’s avonds weer terug in het hotel en werkelijk helemaal kapot zijn we ons bed ingedoken. Was toch wel vermoeiender dan we dachten (om 4 uur op en om 5 uur ’s ochtends de volgende dag Nederlandse tijd, dus 25 uur later ons bed pas in). Morgen weer een dag!

Tjek, Tjek!

TJEK, TJEK EN DUBBEL TJEK

Nog een paar dagen en dan vliegen we naar San Francisco en kan de lang naar uitgekeken Amerika reis beginnen.Nu nog druk met de laatste voorbereidingen. Ruud werkt nog tot donderdagavond 10 uur dus ik zal de meeste dingen in mijn uppie moeten doen. Van de week nog tickets geboekt voor het bezoek aan Alcatraz. We zagen dat de tours op 1 juli al bijna waren uitverkocht op de voor ons gunstige tijdstippen. Dus toch besloten om het alvast hier in Nederland te reserveren. Donderdagavond kan ik Moturis in San Francisco (de camperverhuurder) bellen om een afspraak te maken.Vrijdagmiddag alvast inchecken via PC en de boardingpassen uitprinten en dan begint het er echt op te lijken.

We staan zaterdag al vroeg op dus zullen maar kort slapen, áls we al kunnen slapen, huh! Om 6 uur gaan we richting Schiphol en dan is het écht ECHT!

De koffers zijn gepakt, maar ik ga nog nakijken of alles erin zit wat we nodig hebben. Dan de rugtassen nog inpakken. Na een vakantie komen we altijd weer tot de conclusie dat we veel te veel hebben meegenomen. Maar blijkbaar leer je er niks van …. !

Checken of we alle vouchers, paspoorten, creditcards, andere papieren van onze reis, stekkers, opladers, mobieltjes, laptop, fototoestellen ….. en nog zoveel meer ….. tjek en dubbel tjek …. ingepakt hebben! Het begint wel wat te kriebelen … beetje ongezonde spanning af en toe als ik erbij stil sta wat we gaan doen. Gek hè na al 3 jaar bezig te zijn met het alleen denken aan deze vakantie en veel lezen om te bepalen wat we willen gaan bekijken. En de laatste driekwart jaar plannen en boeken en dat het er nu echt van komt. Gaat het vliegen goed, het rijden met een camper, kortom allemaal nieuwe dingen die op ons afkomen. Ik probeer aan de leuke en mooie dingen te denken die we gaan doen en zien.

Ons volgende verhaal zal vanuit San Francisco komen waar we zaterdag en zondag doorbrengen voor we op maandag de camper gaan halen.We vliegen op 31 mei om 9.50 uur met vlucht KL 0605 naar San Francisco waar we om 11.45 plaatselijke tijd aankomen.

http://youtu.be/bch1_Ep5M1s

Lieve mensen, we hopen op een gezellige vlucht (veel films kijken, daar hebben we bijna 11 uur de tijd voor, haha) en we laten weer van ons horen!

AMERICA …… HERE WE COME !

Nog 7 weken en dan is het zover!

Nog 7 weken te gaan!

Ons eerste vakantieblog … het heeft even geduurd maar zoals jullie wel van ons weten …. van uitstel komt géén afstel. Hier is tie dan!

WELKOM lieve familie en vrienden!

Via dit blog gaan wij onze ervaringen tijdens onze reis met jullie delen. Verhalen en af en toe wat foto’s die Hannie met een klein toestelletje gaat maken. Grote bestanden kunnen moeilijk geüpload worden, vandaar.

De reis gaat, zoals bij de meesten van jullie wel bekend is, naar het Zuid Westen van de USA waar we 5 óf 6 staten gaan bezoeken. In de planning hebben we: California, Nevada, Utah, Arizona, Colorado en misschien New Mexico. Het meeste wat we hopen te gaan zien is de prachtige natuur in de vele Nationale Parken en iets van de cultuur van o.a. de Native Americans … de indianen.

Waarom deze vakantie, zo ver weg, zo anders dan alle voorgaande vakanties? Tja, Hannie heeft sinds 1985 een beetje boel last van vliegangst. Maar ze wil o zo graag dit prachtige deel van de USA met eigen ogen zien, en ik ook. Nou, dan heb je nog wat te overwinnen. Hoe pak je dat aan met zo’n shaking Hannie. (hebben het nu over 2012). Heel eenvoudig, haha! Je zoekt het wat dichter bij huis. Een uurtje vliegen, mag ook 2 uur zijn. Je kiest een bestemming waar wat leuks te zien is op bijvoorbeeld muziekgebied (altijd goed). Je gaat achter je laptop zitten en surft wat op internet, overlegt wat met Hannie en dan komt ineens Dublin bij haar op. Gauw zoeken naar een vliegticket (over een eventuele datum en lengte van de trip hadden we het al gehad) en een hotelletje. Formulieren invullen en tussen neus en lippen door nog vragen of het haar wel leuk lijkt. “Ja”! Klik met de muis op boeken en bevestigen … et voilà …. geboekt!

”Hé, wat doe je nou ….. ik had nog ff willen nadenken ….” hoor ik vanaf een paar meter afstand van Hannie die achter haar PC ook zit te zoeken. Tja ... is net geboekt en kan nu niet meer terug …..! Over 3 maanden gaan we naar Dublin!!

Pfff wat nu. NIET/NERGENS AAN DENKEN! (wat betreft het vliegen dan hè, ik heb echt niet als een kip zonder kop hier een aantal maanden rondgelopen, dat zou een regelrechte ramp/chaos zijn geworden).

Eén les heb ik wel geleerd. Je kunt je 3 maanden druk lopen maken en steeds bedenken dat het vliegtuig neerstort of dat je volledig in paniek in dat toestel zit, maar dat heeft geen enkele zin. Ik heb er bewust tot aan de laatste dag (zelfs in Dublin, want ik moest ook nog terug) niet bij stilgestaan/niet bij willen stilstaan. Niet aan denken dus. Alleen aan de leuke en interessante dingen die we daar zouden gaan zien. En dat heeft perfect gewerkt. Leuke tijd gehad in Dublin en datzelfde jaar hebben we ook nog een reisje naar Egypte geboekt om het niet af te leren, hahaha!

Waarom de USA. Dit hadden we al een paar jaar in de planning (zo rond 2010/2011 begonnen de kriebels al). Wij zijn zo enthousiast geraakt door de verhalen van Daphne die een soortgelijke reis samen met Marco en hun dochters in 2011 heeft gemaakt dat wij echt zoiets hadden … dit willen we zó graag met eigen ogen zien. Daphne kon prachtig vertellen, alsof je er zelf bijna middenin zit. Schitterende foto’s gezien van hun reis als we bij hen waren. Ook Marco was al net zo enthousiast over die reis, kon er ook vol vuur over vertellen. Daphne heeft samen met haar gezin nog 2 andere Amerika/Canada reizen mogen meemaken voor ze afgelopen september is overleden. Daphne … ik blijf je dankbaar voor wat jij bij mij teweeg hebt gebracht. Ik mis je en wij zullen zeker tijdens onze reis aan jou denken!

Goed, het wordt dus een reis met een camper. Heel wat anders dan we tot nu toe gewend waren. Ben heel benieuwd hoe dit gaat worden. Ruud mag, eigenlijk moet, rijden. Ook dat is dus weer nieuw om met zo’n loeier van een wagen (lengte maar ook de hoogte) door de bergen te gaan rijden. We gaan het allemaal beleven.

We vertrekken op 31 mei en vliegen dan naar San Francisco (SF). Dat wordt een lange reis/dag ook vanwege het tijdverschil (11 uur vliegen en 9 uur vroeger in dat deel van de VS dan in Nederland) en zijn daar eerst 2 dagen. Op 2 juni halen we de camper op en begint onze rondreis. Na 28 dagen komen we weer terug in SF waar we nog een paar dagen de tijd hebben om dingen die op ons lijstje staan te gaan bekijken, o.a. The Haight/Ashbury waar Hannie al heel lang van droomt, het gevangenis eiland Alcatraz wat Ruud graag met eigen ogen wil zien en nog véééél meer. Op 3 juli vliegen we dan vroeg in de middag terug naar Nederland en landen 4 juli in de ochtend op Schiphol.

We gaan heel wat natuurschoon bekijken. Hebben inmiddels zo rond de 20 campings geboekt, hotels gereserveerd, verzekeringen afgesloten en niet te vergeten de vliegtickets geboekt!!!! En helemaal geen last meer van vliegangst … houen zo!

Wij zouden het erg leuk vinden als jullie onze verhalen lezen en ook af en toe een berichtje achterlaten. Blijven we ook op de hoogte hoe het met jullie gaat. Uiteraard we zijn we ook benieuwd wat jullie van onze reis vinden en misschien nog tips hebben tussendoor. We zullen niet elke dag internetverbinding hebben óf soms heel traag, maar proberen wel elke dag ons blog bij te werken. En als we dan weer eens wifi hebben, plaatsen we de verhaaltjes alsnog.

Je kunt hier in de rechter kolom éénmalig je e-mail adres achterlaten, dan krijg je automatisch bericht als er weer een nieuw verhaal op staat of foto’s zijn geplaatst. Wil je geen notificaties meer ontvangen dan kun je ons een mailtje sturen, dan verwijderen we je uit de lijst.

Nog 7 weken …. en dan begint onze reis! Wij hebben er ongelooflijk veel zin in!

Reis met ons MEE naar the South West of the USA!

Ruud en Hannie

SLOGAN banner: Met de camper door het Zuid Westen van de USA ..... reizen jullie met ons mee?

Opnieuw .... onze verhalen! De datum is aangepast zodat tie onderaan blijft staan!

Ons reisblog is helaas door dataverlies niet meer terug te halen. Reismee heeft er alles aan gedaan om het nog voor elkaar te krijgen. Bij sommigen is het wel gelukt en bij anderen, waartoe wij behoren, dus niet. Tijdens onze vakantie ging het al mis. We konden niets meer plaatsen en kregen geen duidelijkheid waardoor dit kwam. Vreselijk balen. Nadat we al een tijdje thuis waren kregen we te lezen wat er aan de hand was. Daarna een e-mailwisseling gehad met Reismee en één en ander overlegd om weer opnieuw te beginnen zoals we het zelf graag zouden willen hebben. Gelukkig hadden we alle reisverhalen opgeslagen in Word als een soort van back-up. Achteraf dus heel blij dat we dat hebben gedaan … zo zie je maar weer dat een back-up niet altijd overbodig is. Moeten er niet aan denken dat we alles opnieuw hadden moeten gaan schrijven. Er is dan al zoveel verwaterd, ja we worden ook een daggieouder, hahaha!

De komende tijd gaan we dus alle verhalen opnieuw plaatsen met de oorspronkelijke datums erbij zodat we voor onszelf maar ook voor jullie alles weer kunnen lezen als we er behoefte aan hebben. Het was echt een prachtige vakantie en onze ervaring willen we graag met jullie delen.

Groetjes en veel lees en kijkplezier,

Ruud en Hannie

P.S. De datum heb ik aangepast zodat dit verhaal onderaan de lijst komt te staan!

Welkom op ons Reislog!

Hallo lieve familie en vrienden ..... welkom op ons reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens onze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar we ons bevinden en waar we zijn geweest! Meer informatie over ons en de reis die we gaan maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor onze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

We zien je graag terug op ons reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,

Ruud en Hannie